Grace
W kościele rozlega się gra skrzypiec i fortepianu, goście wstają i
wszystko to, na co czekałam całe życie właśnie się rozpoczyna.
Najpierw wchodzi Lux i Silver, które sypią kwiatki, a moja mała
macha do wszystkich, uśmiecham się, gdy Lux coś do niej mówi, a ona
diametralnie zmienia zachowanie i sypie płatki róż na drodze prowadzącej do
ołtarza. Idą powoli, a goście wydają odgłosy zachwycenia dziewczynkami. Silver
na końcu posyła buziaczki do tatusia, a tatuś jej odpowiada tym samym.
Szczęśliwa staje koło mojej mamy. Następna jest Sophia, która z uśmiechem
trzyma w dłoni mały bukiecik i powoli kroczy ku ołtarzowi, potem Gemma, która niesie
przysięgę. Sean łapie mnie za dłoń, a ja łapię go pod ramię. Theresa uśmiecha
się szeroko i pokazuje zaciśnięte kciuki. Mam woalkę na oczach i ruszam krok za
krokiem czując, jak moje nogi się chwieją. Eleanor i Lucy jako moje najlepsze
przyjaciółki idą za mną nadzorując mój tren. Nie chcę podnosić wzroku, bo się
boję, ale muszę to zrobić. Z uśmiechem idę kroczek za kroczkiem coraz
bliżej mojego Harry'ego. I to na niego
się patrzę jak zaczarowana. Uśmiecha się szeroko, a jego oczy błyszczą, jak dwa
małe metaliczne guziczki. Jest piękny, co tu owinąć w bawełnę. I jest mój.
Spoglądam na innych będących dziś obecnym. Miranda uśmiecha sie do
mnie, zaraz po niej Simon i Kim i wiele, wiele innych.
-Ręce ci się trzęsą...- szepcze Sean, a ja uśmiecham się dalej.
-Bo zaraz się zesram z tego stresu...- odpowiadam mu szeptem, a on
prawie parska śmiechem.
Zostają mi 3 metry do przejścia, gdy Harry schodzi schodek niżej i
Sean zatrzymuje się przy nim.
-Oddaję ci ją, Harry...- mówi cicho.- Traktuj ją jak największe
złoto i kochak całym sercem.
-Będę, przyrzekam...- mówi cicho. Sean uśmiecha się do mnie i
odchodzi. Łapię za dłoń Hazzę.
-Boże, jesteś najpiękniejszą istotą na świecie, Gracie...-
szepcze, na co uśmiecham się szeroko i ściskam mocniej jego dłoń. Stajemy na
tym samym stopniu, a dziewczyny walczą z trenem. Ksiądz uśmiecha się i pyta
nas, czy może zacząć, na co kiwamy głowami.
"Zebraliśmy się dziś w tej wyjątkowej chwili, by połączyć
węzłem małżeńskim tę piękną, dobraną, zgodną parę, Grace i Harry'ego."
Czuję, jak ręka mi drży i wiem, że Harry też to czuje. Ściska ją
by dodać mi otuchy, ale sam też ma cykora.
Ksiądz przemawia do zebranych na temat uczucia miłości, które jest
ważne w związku, o dzieciach, przyszłości... Mówi tak bardzo długo posługując
się fragmentami z pisma świętego.
"A teraz proszę pannę młodą o wygłoszenie swojej
przysiegi..."
Lucy bierze ode mnie bukiet, a Eleanor podaje przysięgę, którą
wczoraj w nocy przepisywałam. Biorę głęboko oddech czując gulę w gardle,
czując, że nogi mam jak z waty.
„Gdy
cię poznałam nie wiedziałam, czym jest prawdziwa miłość, cały czas żyłam w
przekonaniu, że kocham i umiem kochać, ale to nie była prawda. Dopiero wtedy,
gdy po raz pierwszy mnie pocałowałeś czułam, że przeszłam nagłą transformację,
zmieniłeś mnie w jednej sekundzie w człowieka, który poczuł czym jest prawdziwa
miłość. Od ciebie ją dostałam i chcę ci pokazać, za każdym razem, gdy wyznaję
ci, jak bardzo cię kocham, co tak naprawdę czuje moje serce i jak ogromną
radością i szczęściem jest dla mnie, że ty także mnie kochasz. Kocham cię za
twój brak wstydu, gdy całujesz mnie przy innych, za to, jak mnie obserwujesz,
jak marszczysz nos, kiedy się śmiejesz, za to, jak jesteś wzorowym partnerem i ojcem,
za twoje nocne chrapanie (goście się śmieją) za twoje ręcznie przygotowywane obiady,
kupowane w restauracjach (ponownie wybuchają śmiechem)…za wieczorne śpiewanie
na ucho, całonocne rozmowy, wspólne poranki w południe, za wspólne wycieczki,
za twoją upartość, za emocje, które przekazujesz swoim śpiewem, za uśmiech i te
dołeczki, które same sprawiają, że na mojej twarz pojawia się uśmiech… Za twoje
zielone oczy, w których zawsze czuję ukojenie i zaznaję spokoju, barczyste
ramiona, które są moją opoką i ochroną przed trudnym światem, za twój głos,
który wg wszystkich uważany jest zbyt hardy i niski, ale to nieprawda, bo nikt
nigdy nie słyszał piękniejszego głosu, pełnego miękkości, delikatności i
ciepła, którym przez niego emanujesz… Nie wiem, co mam ci jeszcze powiedzieć,
bo kocham cię za to, jakim jesteś Harry… Jesteś mężczyzną mojego życia i nikt,
ani nic nie zmieni mojego zdania na ten temat. I chcę kontynuować to, co
zaczęliśmy wspólnie, nasze uczucie, naszą rodzinę, to, co jest miłością i to,
czym my jesteśmy, czyli jednością. Sam wiesz, że to, co dziś ma miejsce jest
tylko formalnością, bo mamy już wszystko, mamy Silver, mamy siebie. Za to ci
dziękuję i o to proszę do końca życia, bo gdy ciebie zabraknie, kiedykolwiek
cię zabraknie. Zniknę także ja.”
Czytam linijka po linijce, czując jak bardzo, bardzo, bardzo
kocham mojego mężczyznę i ile miłości włożyłam w napisanie tego. Jest część
"widowni", która płacze, gdy czytam, co sprowadza mnie do jeszcze
większego poczucia, że też chce mi się płakać. Gdy kończę uśmiecham się pod
nosem, bo słyszę chlipotanie za sobą. Odwracam się, by oddać moją kartkę, a
widzę zapłakane wszystkie cztery dziewczyny.
Ksiądz uśmiecha się pod nosem.
"Teraz pan młody..."
Harry odwraca się do Nialla, który podaje mu przysięgę.
„Gdy patrzę na moją Gracie, zastanawiam, jak moje życie zmieniło
się właśnie przez nią. Przez jej szalony charakter i pomysły, opiekuńczość,
przyjaźń, jej rewelacyjną pieczeń… (goście się śmieją), jej uśmiech, jej
spojrzenie, jej sposób bycia, a przede wszystkim przez uczucie jakim mnie
obdarzyła… miłością, na którą nigdy do końca nie zasłużę (oczy zachodzą mi
łzami). Od dnia dzisiejszego jedyne czego
chcę to poślubić cię i patrzeć w twoje oczy, ogniste oczy, najpiękniejsze,
jakie w życiu widziałem, gdy twoja twarz zacznie się starzeć. Chcę zobaczyć
ciebie za 50 lat od dziś i mieć świadomość tego, że poślubiłem dziewczynę,
której dusza nigdy, przenigdy, nie umrze. (z oczu wypływają mi łzy) Chcę
słyszeć cię, kiedy jesteś zła, chcę słyszeć twój smiech, kiedy jesteś
szczęśliwa. Chcę wiedzieć, że mam kogoś, kto rozumie, że życie jest trudne, ale
jest niczym, gdy ma się przy sobie osobą, taką jak ty… Nikt nigdy nie będzie
cię miał, bo to mnie dziś oddajesz swoją rękę, oddajesz mi siebie i zawsze będę
dziękował losowi, że to Ty… A u kresu mojego życia, chcę sobie uświadomić, że
miałem kogoś, kogo pokochałem z całego serca i kto pokochał także mnie…”
Oddycham cicho cała zapłakana, a Harry oddaje przysięgę i uśmiecha
się szeroko.
-Nie płacz…- szepcze.
„Po przysięgach i oświadczeniu waszego prawdziwego uczucia, którym
się nawzajem darzycie, czy bierzecie siebie…- zwraca się do mnie…- Harry’ego za
męża…- zwraca się do Harry’ego…- Grace za żonę?”
„Tak.”- odpowiadam z uśmiechem.
„Tak.”- odpowiada Harry.
Uśmiecha się do mnie szeroko i trzyma moją dłoń bardzo mocno.
Boże, jak ja go kocham…
„Proszę o obrączki…”- mówi ksiądz, a Louis nam je podaje.
Harry zakłada mi obrączkę, ja także, chociaż nigdy nie widziałam,
żebym się trzęsła, jak dziś. Uśmiecha się szeroko.
„Drodzy zebrani! Grace! Harry! Ogłaszam was mężem i żoną! Możecie
się pocałować…”- uśmiecha się ksiądz, a wtedy Cal dostaje kręćka do robienia
zdjęć. Wszyscy zaczynają bić gromkie brawa.
Harry odchyla moją woalkę i uśmiecha się szeroko. Kciukiem ściera
mi pozostałości po łzach.
-Na ten moment, czekałem odkąd cię poznałem…- mówi ujmując moją
twarz w dłonie. Łączy nasze usta w delikatnym pocałunku, bardzo delikatnym.
-Kocham cię najmocniej na świecie…- mówi i ja wtedy rzucam mu się
na szyję, a goście wybuchają śmiechem. Wpijam się w jego usta, on śmieje mi się
w usta, ja mu też.
Wszyscy zaczynają bić brawa, a Harry łapie mnie pod rękę i
schodzimy ze schodka i wszyscy rzucają nas ryżem. Wychodzimy z kościoła i
stajemy na trawce. Nasi goście stają i jeszcze raz biją nam brawa, dostajemy
multum kwiatów i życzeń. Zaraz po tym wsiadam z Harrym do białego Bentleya i
jedziemy do zameczku na wesele. Wyjeżdżamy jako ostatni, by goście mogli się
ogarnąć.
-To jest najpiękniejszy dzień mojego życia…- mówię Harry’emu.
-Mój także, Grace… Kocham Cię tak bardzo…- mówi i wpija się w moje
usta.
Rozmawiamy jadąc i dojeżdżamy, gdy goście czekają część w
namiocie, a część zachwyca się dekoracjami. Wysiadam z auta, a Eleanor i Lucy
przybiegają do mnie, za nimi Ashley i Sam. Ściągają mi welon, odczepiają tren,
a moja ekipa przygotowawcza w pięć sekund robi szybkie poprawki. Gdy moja
sukienka już nie jest aż tak uciążliwa podchodzę do Harry’ego i łapię go pod
ramię.
-Kochanie, jesteś gotowa, żeby świętować nasze małżeństwo?- pyta
mnie, na co uśmiecham się i kiwam głową. Gdy wchodzimy do środka kelnerzy
rozdają szampana, menadżer zameczku chce nam pogratulować ślubu. Wygłasza
krótkie przemówienie, na które wszyscy upijają łyka szampana, ale ja się
zatrzymuję mając go przy ustach, spoglądam na kieliszek.
-Grace, wszystko ok.?- pyta mnie.
-Tak…- mówię z uśmiechem.
Zamaczam lekko wargę i uśmiecham się szeroko. Wszyscy siadamy do
stołów zgodnie ze swoimi oznaczeniami. Moje druhny siedzą w stoliku niedaleko
mnie, razem ze swoimi partnerami. Mrugam okiem do Louisa, co zauważa Eleanor i
patrzy na mnie, jakby chciała mi coś powiedzieć.
Nim przyjdzie jedzenie kilka osób chce wygłosić toasty… Łapię
Hazzę za rękę i uśmiecham się do brata, który stuka w kieliszek.
-Proszę państwa, jestem beznadziejny w takich przemowach, ale to
moja siostra i nie mogę tego nie zrobić… Grace, Harry, życzę wam, by wasze
małżeństwo było zgodne, szczęśliwe… i przede wszystkim trwałe… Za wytrwałość…-
mówi Sean i podnosi kieliszek.
Uśmiecham się szeroko.
Następny jest Simon, który mówi parę miłych słów o mnie i Harrym,
życząc nam szczęścia i więcej dzieci, które będą do niego dzwoniły na video
chacie. Uśmiecham się pod nosem i czuję, jak Hazz całuje mnie w policzek.
Kolejny jest Niall i gdy wszyscy widzą, że to on, zaczynają się
śmiać.
-Naprawdę, nie wiem z czego się wszyscy śmieją…- mówi śmiejąc się
sam.-…napisałem sobie dwa lata temu przemowę, ale zgubiłem ją i dziś lecę na
pamięciówce…- wszyscy zaczynają się śmiać.- Chciałbym mówić troszkę dłużej niż
moi przedmówcy, bo ja opowiem państwu całą historię Grace i Harry’ego, o której
oficjalnie się nie wie, ale jak są przecieki, to takich się można rzeczy
dowiedzieć, że hoho…- mówi, na co zaczynam się śmiać.- Zacznę od dnia, gdy my wszyscy
poznaliśmy Grace, pamiętam była w takiej czerwonej sukience, a Harry to ją
rozbierał wzrokiem już po pierwszej sekundzie…
-O Boże!- mówi Harry, na co zaczynam się głośno śmiać.
-…tak, Harry, tylko się nie wypieraj… potem gdy się spotykali
wmawiał nam, że oni tylko tak, są przyjaciółmi itp. itd. A potem wyszło szydło z worka już przestali
być przyjaciółmi… pocałunki, wyznania miłosne… było śmiesznie, bo nigdy nie
widziałem w nim takiego wariata z powodu jednej osoby…- mówi i Harry spogląda
na mnie.-…rozstawali się kilka razy, ale co z tego… jak potem wracali do siebie
z pompą i przeżywali wszystko, jakby dopiero byli na początku, potem wszystko
się zmieniło, bo pojawiła się Silver i wtedy nasz najmłodszy z zespołu stał się
najbardziej odpowiedzialnym człowiekiem, jakiego poznałem. Pamiętam, jego minę,
jak się dowiedział, że Sil ma gorączkę…- Niall idealnie naśladuje Hazzę, na co
wybucham śmiechem.-… Są fantastyczni… Osobno, ale razem to już combo… Grace
taka studentka na początku, śmialiśmy się z chłopakami, że Harry zrezygnuje z
zespołu i pójdzie na dziennikarstwo… potem cholera, jak zaczęła, cytując
Harry’ego: chodzić „w tych” spódnicach! To nie dokończę…- goście się śmieją.-
Kocham ich bardzo, są dla mnie jak rodzina… I dziś w ten wyjątkowy dzień bardzo
się cieszę, że jestem tutaj, by patrzeć na prawdziwą miłość. Nie ukrywam, że ja
też chciałbym się tak zakochać, jak to się stało z Harrym…- Hazz na mnie spogląda i
delikatnie przytula.
-Jestem szczęściarzem…- mówi mi, a ja się uśmiecham.
-…ale nie będę wznosił toastu za wasze szczęście, bo jesteście
szczęśliwi, ale za POŻYCIE MAŁŻEŃSKIE…- akcentuje Niall, na co wybuchamy
śmiechem.-…bycie ukochanym wujkiem Niallem jest genialne…- mówi.
-Wujku!- krzyczy Silver.- Ja cię kocham...
Wszyscy robią „awww…” a ja się uśmiecham szeroko.
-Ja ciebie też kocham Silver…- mówi Niall i przesyła jej buziaka.
Niall wznosi toast i siada.
Przychodzi jedzenie, a Theresa daje mi cynk, że zaraz po zjedzeniu
ma być tort. Po zjedzeniu uroczystego obiadu i z momentem wniesienia tortu, Harry
i ja wstajemy, by ukroić pierwszy kawałek tortu, wszyscy się śmieją, gdy Niall
komentuje jak się obijamy z krojeniem. Cal robi nam zdjęcia i chcemy, by
wszystko zostało uwiecznione. Kroimy pierwszy kawałek i dajemy go do zjedzenia
Silver, potem kroi już kelnerka. Harry staje obok mnie i uśmiecha się szeroko.
-Wciąż nie mogę uwierzyć, że to nasz ślub, nasze wesele,
Gracie...- mówi, na co szeroko się uśmiecham.
-To lepiej uwierz kochanie, bo to wszystko właśnie ma miejsce.-
Harry daje mi buziaka, a ja przytulam się do niego mocno. Cal podchodzi do nas.
-Skoro, teraz jest małe zamieszanie, to może zrobię wam zdjęcia...
w ogrodzie... właśnie zaczyna zachodzić słońce.
Zgadzamy się i Hazz prowadzi mnie za rękę w dalszą część ogrodu,
właściwie aż niedaleko ławki, na której pisałam przysięgę.
-Myślę, że spontaniczne zdjęcia są najlepsze...- mówi Cal.-
Zróbcie coś spontanicznego...- mówi Cal, a ja wpadam na pomysł. Jako, że trenu
nie mam, nie mam także ograniczeń. Zsuwam ze stóp szpilki...
-Wiesz Harry...- zaczynam znacząco.- Ja już sama nie wiem, czy ten
ślub, to jest dobry pomysł... Jest tylu mężczyzn na świecie, a ja nie lubię być
ograniczana...- mówię unosząc znacząco brwi.
-Co ty powiedziałaś?- pyta mnie Hazz patrząc zszokowany, na jego
ustach pojawia się coraz szerszy uśmiech.
Odchodzę krok po kroku do tyłu.
-Wracaj tu...- mówi.- Przeprosisz mnie za to...- mówi uśmiechając
się szeroko.
-Nie... Nie przeproszę Cię...
-Wracaj tu Grace...- wskazuje palcem.
-Pfff... Nie!- piszczę, gdy Harry zrywa się do biegu. Unoszę
suknię do góry by skutecznie biec, Cal mam robi wiele zdjęć w tym momencie,
ubiegam tak dwa kółka, gdy on mnie wreszcie łapie i kręci dookoła. Zdjęcia będą
mega. Cicho oddychamy, by wyrównać nasze oddechu, w Tym momencie wpatrujemy się
sobie w oczy.
-Grace obejmij go od tyłu...- mówi Cal, na co lewą ręką dotykam
jego karku. Harry uśmiecha się i łączy nasze usta w pocałunku. Cal obiega nas z
kilku stron i pozycji.
-Dobra mam to...- mówi fotograf i wtedy odsuwam swe usta od Hazzy.
-Jesteś słodka...- mówi stawiając mnie na ziemię.
-Wiem o tym, skarbie...- odpowiadam mu.
Kolejne zdjęcia są robione bardziej w szyku ustawionym, bo na
przykład Harry nosi mnie na barana, albo siedzimy na ławce, a ja mam nogi na
jego kolanach, albo mamy portrety kiedy się całujemy, uśmiechamy, przytulamy,
wystawiamy języki, robimy zeza... Mamy też osobne zdjęcia, na których Hazz
wychodzi jak model, a ja jak stwierdził mój mąż (Boże jak to brzmi) wyglądam
jak supermodelka...
Ostatnie zdjęcie jest na tle zachodzącego słońca, gdzie mamy się
pocałować mając twarze zacienione właśnie przez zachód. I myślę, że to będzie
najpiękniejsze. Wracamy do namiotu, gdzie wszyscy już zdążyli zjeść tort. Pora
chyba na tańce. A konkretnie taniec młodej pary. Ashley poprawia mi włosy, na
co się z niej śmieje.
Zespół, który zamówił Harry jest zespołem typowym grającym na
bardzo drogich przyjęciach. Wokalista podchodzi do mikrofonu i zapowiada nasz
taniec. Na scenie pojawia się Ed Sheeran z gitarą, z uśmiechem go witamy.
-Grace, Harry znalazłem piosenkę, która nie jest moją autorską,
ale idealnie pasuje do was i dzisiejszego wydarzenia. Życzę wam wszystkiego co
najlepsze w Nowym lepszym życiu...- mówi.- To jest "Only Hope"
zespołu Switchfoot...- mówi.
(Notka od autorki: Piosenka bardziej znana jest z wykonania jej
przez Mandy Moore, grającej w "Szkole uczuć" i ja też ją tak pierwszy
raz usłyszałam)
Harry uśmiecha się i wystawia dłoń, jak książę.
-Czy mogę prosić Panią do tańca?- pyta mnie, na co ja uśmiecham
się i dygam.
-Oczywiście...- mówię.
Łapie mnie za dłoń i prowadzi na środek. Kładzie mi dłoń na
biodrach, a ja na jego bicepsie, natomiast drugie dłonie łączymy ze sobą. Zbliżamy się do siebie i powolutku
tańczymy wsłuchując się w rytmy gitary.
-Brałem lekcje tańca od twoich druhen...- mówi mi do ucha, na co
chichoczę.
-Co ty mówisz...
-Pomogły mi ogarnąć proste kroki w tańcu...- mówi.
-Złote są i absolutnie fantastyczne.
Spoglądam znad ramienia Harry'ego na moje druhny i puszczam do
nich oczko. Wszyscy, dosłownie wszyscy nagrywają jak tańczymy, czym się bardzo
peszę. Chowam twarz w jego zagłębieniu szyi i zamykam oczy. Harry cicho
podśpiewuje piosenkę, która jest, tak jak powiedział Ed idealnym
odzwierciedleniem naszych uczuć.
-Kocham Cię tak bardzo...- mówi mi, na co się uśmiecham. -Jesteś
moim życiem, nie ma mnie, jeśli nie ma Ciebie...- mówi, a ja podnoszę wzrok na
jego twarz, palcem dotykam jego ust, by go uciszyć.
-Nie mówmy o przemijalności i przypadkowości podczas naszego
tańca...- szepczę, a on się uśmiecha, zabiera moją dłoń i wpija się delikatnie
w moje usta.
Jestem szczęśliwa. I pełna radości, że dziś wyszłam za mężczyznę
swojego życia, który oddał mi swoje sercu w Paryżu 5 lat temu... Uśmiecham się
pod nosem. Jestem cała jego, a co najważniejsze moje całe serce należy do
niego.
-Kocham Cię...- szepczę i delikatnie całuję go w usta, gdy Ed
kończy. Z uśmiechem schodzimy z parkietu i przychodzą na nas tańce z rodzicami,
ale wtedy też wiele osób zajmuje miejsca na parkiecie. Harry ze swoją mamą, ja
z Benem, Harry z moją mamą, a ja z Desem, a potem z Robinem... Gdy Harry porywa
moją babcię z uśmiechem zgadzam się na taniec z bratem.
-Sean...- mówię mu na ucho.
-Hm?
-Pamiętasz, jak oglądaliśmy filmy ze ślubu mamy i taty?
-Jasne...- mówi.
-A pamiętasz piosenkę, do jakiej tańczyli?
-Time of my life z Dirty Dancing. Wywijali tam nieźle...
-Pamiętasz, że się uczyliśmy tego układu...- pytam.
-Uczyliśmy i nauczyliśmy się... Obydwojgu mam jeszcze wtedy
świetnie szło w tańcu...
Uśmiecham się szeroko do brata, a on patrzy na mnie z szeroko
otwartymi oczami.
-Żartujesz, prawda?- pyta mnie śmiejąc się i niedowierzając.
-Nie, Sean, zatańczmy chociaż trochę, dla mamy... Ona mi tyle
opowiedziała wczoraj o tacie, ona tak za nim tęskni i brakuje jej tego,
doprowadźmy ją do łez takim wspomnieniem...- mówię.
-Ale Grace, to jest absurd, ja zapomniałem wszystkiego...
-Najwyżej będziesz udawał, że jesteś pijany...- śmieje się.
-Proszę Cię braciszku, dla swojej młodszej siostrzyczki i kochanej
mamusi...- mówię mu, a on nie potrafi mi odmówić.
-Ale jak ci krzywdę zrobie, to nie będzie moja wina...- mówi, na
co chichoczę.
-Dobrze.- całuję go w policzek.
Z uśmiechem podchodzę do Anne widząc, że moja mama jest zajęta
rozmową ze swoimi kuzynkami z północnej Anglii. Kobieta stoi i uśmiecha się do
mnie szeroko, odstawia swój kieliszek z białym winem i mocno, mocno mnie
przytula, a zaraz daje mi buziaka w policzek.
-Dziękuję Ci Gracie...- mówi mi.-...za to, że pojawiłaś się w jego
życiu, że zmieniłaś go i jesteś i będziesz... Dzięki temu mogę być tak dumna z
syna, bo jest zupełnie innym człowiekiem, stał się odpowiedzialny, a to
wszystko za twoją sprawą...
Uśmiecham się szeroko i mocno ją przytulam.
-Ja jestem wdzięczna Pani za Harry'ego to sprawa oczywista, ale
nigdy nie miałam okazji podziękować Pani, za to, że w tych gorszych chwilach
zawsze dodawała mi Pani otuchy, kiedy była mi potrzebna, czułam się wtedy, jak
Pani własną córka...- mówię jej na ucho.
-Kochanie, od kiedy Cię poznałam bardzo Cię polubiłam, wiedziałam,
że jesteś inna lepsza, niż te wszystkie dziewczyny, które Harry przyprowadzał,
wiedziałam, że wpłyniesz na niego, bo on od początku przestał widzieć świat
poza tobą...- Anna dotyka kosmyków moich włosów, a na jej słowa się uśmiecham.
-Dziękuję za wszystko...- mówię i znów ją tulę, całując jej
policzek.
Gdy się od niej odsuwam ona się uśmiecha szeroko.
-Mam do Ciebie prośbę kochanie...- mówi.
W tym czasie jednocześnie podchodzi do nas kelner proponując
lampkę białego wina, od razu odrzucam propozycję, a Anne łapie za swoją i stwierdza,
że wino jest wyśmienite.
-Nie mów już do mnie per Pani, jesteśmy dziś wielką rodziną i
jedynie jak możesz mnie nazywać to mama, albo po prostu Anne.
-Dobrze, mamo...- uśmiecham się i obiecuję.
Lucy i Eleanor podchodzą do nas i uśmiechają się, rozmawiamy
chwilę wspólnie, gdy dziewczyny przepraszają, ale muszą mnie wziąć na słówko.
Wychodzimy z namiotu i idziemy kawałek dalej. Dziewczyny łapią
mnie za dłonie i patrzą mi w oczy.
-Grace, znalazłam twój test ciążowy...- mówi Eleanor, na co z
moich ust wydostaje się ciche: Ochh...
-Jak go znalazłaś?- pytam ją.
-Wtedy jak pobiegłem po twoją przysięgę weszłam na chwilę do
twojej łazienki, żeby sprawdzić, czy makijaż się rozkazał, jak płakałyśmy przed
wyjściem i kolczyk mi się odpiął i wpadł do śmietnika, gdy tam zajrzałam
znalazłam test ciążowy, które odwinął się z papieru i miał wynik pozytywny...-
mówi znacząco Eleanor.
-Dlaczego nam nic nie
powiedziałaś?- pyta Lucy.
-Bo to jest jeden test, nie mogę mieć pewności przez jeden test...
-Musisz zrobić jeszcze dwa...- mówi Lucy, dla pewności.
-Zrobię, jak będę w domu...
-...i będziesz się gryzła z myślami, czy jesteś czy nie?- pyta El.
Obracam się do tyłu, a z namiotu
wychodzi Harry w poszukiwaniu mnie.
-Teraz nie mogę, bo on będzie mnie szukał...- mówię szybko.
-My coś wykombinujemy...- mówi Eleanor.
-Co knujecie?- pyta Harry obejmując mnie w biodrach.
-Niektóre sprawy są kobiece, Harry...- odpowiada mu kuzynka.
Uśmiecham się lekko, a Eleanor znacząco na mnie patrzy, potem z
lekkim uśmiechem wracamy wszyscy do namiotu.
Patrzymy jak część ze starszych
tańczy na parkiecie, a ja jestem porwana do tańca przez Liama, w Tym samym
czasie Hazz tańczy z Sophią. Jest bardzo miło, ale rzeczywiście zaczynam znów
myśleć o ciąży i o dziecku.
-Grace przyjmujesz jedno, czy dwa nazwiska?- pyta.
-Biorę tylko nazwisko Harry'ego...
Liam obraca mnie dookoła, na co się śmieję i dalej porywa mnie w
tańcu. Piosenka niedługo się kończy, a ja siadam przy stole, gdy do Hazzy
podchodzi Lux, by zatańczyć z wujkiem.
-Będę miał takie zakwasy...- mówi mi przelotnie, że zaczynam się
śmiać.
Siadam na swoim miejscu i
spoglądam na wszystkich tańczących. To bez wątpienia jeden z najpiękniejszych
dni mojego życia.
Około 22:00 zespół się zmywa, a na scenę wchodzi Tyler, który
będzie nam prowadził imprezę do rana. Tańczę jeszcze dwa tańce z Robinem i
jednym z kuzynów mamy, gdy wreszcie łapię Eleanor, że muszę zmienić sukienkę,
bo wrzyna mi się w biodra i jest zbyt długa do tańca przy skocznej muzyce.
Zbieramy wszystkie druhny, prócz Sophii, która już przebrała zaraz po ślubie. Tak więc dziewczyny łapią mnie za dłonie, a ja czuję
wzrastające napięcie między nami. Bo zaraz zrobię test. Harry woła mnie, gdy
wychodzę z namiotu.
-Gdzie zmykasz?- pyta.
-Idę zmienić sukienkę...- uśmiecham się, a on kiwa głową i wraca
do środka. Idziemy na piętro i każda z nas rozchodzi się do swojego pokoju,
gdzie przebieramy się w nasze zamienne sukienki. Wyciągam moją od Zuhaira
Murada z pokrowca i ściągam suknię. Pod tą już zakładam stanik, który nie
będzie widoczny, a bolą mnie piersi, co jeszcze bardziej zaczyna mnie
przekonywać, że dziecko jest pod moim sercem. Czekam na dziewczyny, które mają
przyjść za chwilę. Rozczesuję włosy i przenoszę je na prawą stronę.
-Grace to my...- słyszę kilka minut później.
Dziewczyny wchodzą do środka i uśmiechają się lekko.
-Gemma poszła na dół?
-Tak...- odpowiada Lucy.
-Przyniosłam swój test...- mówi Eleanor wręczając mi
pudełeczko.-...Ale zanim zrobisz ten test... Powiedz przed samą sobą, czy
chcesz tego dziecka...
Wzdycham cicho.
-Ja sama nie wiem... Boję się natłoku obowiązków, chociaż gdy
zobaczyłam wynik wcześniej byłam chyba szczęśliwa... Ale czuję strach przed
podwójnym obowiązkiem... chciałam zaplanować drugą ciążę... Boże sama nie
wiem...- mówię.
Eleanor podaje mi test i wskazuje wzrokiem na łazienkę.
-Idę...- mówię.
-Czekamy na Ciebie...- mówi Lucy.
Idę do łazienki i robię wszystko, co mam do zrobienia i gdy już
test jest w czasie sprawdzania wychodzę z łazienki i odgarniam włosy za ucho. 5
minut ciągnie się w nieskończoność i spędzamy je w grobowej ciszy. Za to w
mojej głowie jest totalny mętlik i zamieszanie. Eleanor wzdycha cicho i
spogląda na zegarek.
-Już powinno być...- mówi, na co wstaje z łóżka, ale zaraz siadam.
-Nie chcę widzieć, to wy mi powiedzcie.
Lucy daje znak Eleanor, by to ona poszła. Brunetka bierze w rękę
test i patrzy na mnie...
-Negatywny...- mówi.
Coś przewraca mi się w brzuchu, a ciało nagle oblewają zimne
dreszcze. W moim gardle powstaje gula, a oczy pokrywają się szklaną warstwą.
-Ale zbladłaś Gracie...- szepcze Lucy łapiąc mnie za dłoń.
-Negatywny?- szepczę, a z moich oczu wypływają łzy. Eleanor patrzy
na mnie, Lucy też.
-To niedobrze?- pyta Lucy łapie mnie za dłoń.
-Myślałam, że będzie inaczej...- mówię pod nosem.
-Chciałaś tego dziecka?- pyta El.
-A bo ja wiem, co ja chciałam...- mówię ocierając policzek.-
Czułam, że to nierozważne, teraz przed pracą jako redaktor naczelna... Jak
funkcjonować z maleńkim dzieckiem i 4-letnią dziewczynką.
-...ale...- mówi Eleanor.
-...ale ja się czuję innym człowiekiem w czasie ciąży, to był dla
mnie taki piękny czas, kiedy mogłam patrzeć na monitorze na moje maleństwo,
dekorować pokoik, pisać wszystkim jaka płeć... mówić do niego, puszczać
piosenek chłopców, czy czuć, jak silnie kopię, gdy tatuś był obok... Boże...- zaczynam
chlipać, a Lucy przytula mnie do siebie.
-Czyli cieszyłaś się na tamtym teście z pozytywnego wyniku...-
mówi El.
-Chyba tak... Chciałam znów poczuć się inaczej... A ten stan jest
czymś wyjątkowym...
-Żałujesz, że test nie jest pozytywny?- pyta El, a ja czuję, jak
łzy spływają mi po policzkach.
-Żałuję...- mówię, a Lucy całuje mnie w głowę próbując pocieszyć.
-Nie płacz, kochanie...- szepcze Lucy.
-Gracie, test jest pozytywny...- wstaje z krzesełka Eleanor i kuca
przede mną.
-Co?- pytam i patrzę na nią.
-Test jest pozytywny...- uśmiecha się i podaje mi go. Przyglądam
mu się i niezrozumiale patrzę.
-Ale to czemu Ty...- mówi Grace.
-Zobacz, kochanie.- mówi El, wiedząc co mam na myśli.- Wyznałaś
przed samą sobą, że chcesz tego dziecka...- uśmiecha się i łapie mnie za dłoń.
-Czyli... Ja jestem w ciąży...- mówię.
-Tak, Gracie jesteś...- mówi Lucy.
Spoglądam na nie.
-Boże...- szepczę.-Jestem w ciąży...- mówię.- To jest naprawdę
najpiękniejszy dzień mojego życia.
Dziewczyny zaczynają płakać i wszystkie siadamy we wspólnym
uścisku... Pod moim sercem rośnie kolejny Styles...
Nie wiem, ile czasu mija, ale musimy wracać na wesele, więc szybko
ubieram sukienkę, a dziewczyny poprawiają mój makijaż i fryzurę. Gdy już mamy
wychodzić, Lucy się zatrzymuje w drzwiach.
-Muszę wam to wreszcie wyznać...- mówi szybko.-...ja też jestem w
ciąży...- mówi, na co szeroko otwieram oczy i zaczynamy piszczeć rzucając jej
się na szyję.
-Który tydzień?- pyta El.
-Szósty...- mówi Lucy.
Na wesele wracamy, dwie w ciąży i jedna zaraz zaręczona...
Wracamy na parkiet i tam tańczymy do "Shut Up And
Dance". Przyznaję, że wróciła mi energia i mam ochotę skakać po suficie.
Niall i Zayn porywają mnie w obroty, podczas gdy Hazz oblężony jest przez moje
szkockie ciotki. Pokochały mojego loczka.
Tyler uśmiecha się do mnie i mówi przez mikrofon, że Panna młoda
teraz rzuci bukiet w tłum wszystkich zebranych kobiet. Z uśmiechem biorę mój
bukiecik i widzę, że Louis jest w gotowości. I że trzęsie się... uśmiecham się
szeroko. Staje tyłem i zamachem się trzy razy sprawdzając, czy wszystkie są
gotowe.
-Oj no rzucaj!- krzyczy Gemma, na co się śmieje. Już zamacham się
mocniej, gdy odwracam się i idę ku Eleanor, która mocno zdezorientowana patrzy
na mnie jak na głupią... Odwracam ją przodem do Louisa i patrzę, jak chłopak
uśmiecha się do niej szeroko i wypowiada słowa: Eleanor, wyjdziesz za mnie?
Wybucham płaczem, Lucy też, wszystkie kobiety... Louis nakłada jej
pierścionek, gdy ona płacząc mówi: Oczywiście, że tak!
Przytula się mocno do Louisa i całuje go namiętnie, na co wszyscy
zaczynamy bić brawa. To jest nieprawdopodobne...
Mój Harry uwalnia się od ciotek, na co się uśmiecham i podchodzi,
by pogratulować przyjacielowi i mnie przytulić.
-Skoro jesteśmy w tak miłosnym nastroju, to potańczmy do czegoś
wolnego i miłego...- mówi Tyler do mikrofonu. Moja Lucy idzie do niego na
podest i siada mu na kolanach.
-Chodźmy, słonko...- mówi mi Hazz m ucho. Harry kładzie dłoń na
moich plecach i w rytmach "Take Me Home" Jess Glynne poruszamy się blisko
siebie. Widzę, jak Eleanor płacze w ramionach Louisa, a ten uśmiecha się i
całuje ją co chwilkę. Spoglądam na mojego chłopca i uśmiecham się.
-Nie wiem, czy będzie lepszy sposób, żeby Ci o tym powiedzieć...-
mówię Harry'emu.
-O co chodzi?- pyta.
-Pamiętasz tą akcję z moim zatruciem i testami?
-Nie da się tego zapomnieć...- mówi Harry.
Podnoszę dłoń na jego policzek i dotykam kosmyka jego włosów.
-Bardzo Cię kocham...- mówię.-...i przed ślubem oraz 20 minut temu
zrobiłam testy ciążowe...- mówię, na co Harry patrzy na mnie uważnie i czeka na
kontynuację.
-I?- pyta.
Podnoszę wzrok z jego na twarzy na Silver tańczącą z dziadkiem
Desem.
-Widzisz ją?- pytam.
-Widzę...- mówi.
Przenoszę swój wzrok na jego oczy i spoglądam w nie głęboko.
-Będzie takie drugie...- mówię cicho, czując, jak się wzruszam.
Harry patrzy na mnie kilka sekund w ciszy i staje w miejscu. Trzy
razy otwiera buzię, żeby coś powiedzieć, ale wszystko mówią oczy, które
zachodzą łzami.
-Drugie?- szepcze.
-Drugie...- powtarzam, a on uśmiecha się coraz szerzej.
-Będę drugi raz tatusiem?- pyta, na co czuję, że po twarzy
spływają mi łzy.
-Tak, kochanie...- mówię ocierając dłonią jego łzy.
-Gracie, Ty moje kochanie...- mówi i przytula mnie mocno, aż
podnosi i kręci dookoła. Gdy tak trzyma mnie wpijam się w jego usta i śmieję
się z jego reakcji.
-Nie mogę się doczekać...- mówi i całuje mnie namiętnie.
Gdy stawia mnie na ziemię jego uśmiech opada, a ja marszczę brew,
nie wiedząc o co chodzi.
-Słonko, tylko mi nie mów, że przez ciążę nie będziemy mieć seksu
dziś i w podróży poślubnej...- mówi, jakby się modlił.
-Zawieszam tę zasadę, bo jest głupia...- śmieję się.
Harry uśmiecha się szeroko i wpija w moje usta.
-Kocham Cię mamusiu...- mówi mi w usta.
Wszystko idzie po mojej myśli dosłownie. Widzę, że moja rodzina i
rodzina Hazzy to teraz jedność. Wszyscy się zapoznają, nawiązują kontakt z
czego razem z Harrym bardzo się cieszymy. Siedzimy na swoich miejscach i
rozmawiamy podczas, gdy niewiele już osób jest na parkiecie, wszyscy raczej
odpoczywają po nocy spędzonej na tańcach, jest już prawie czwarta nad ranem.
Jeszcze przed ucieczką na noc poślubną tańczę z pijanym Sean’em Dirty Dancing i
wychodzi nam całkiem nieźle, bo braciszek poczuł rytmy.
Patrzę na gości, którzy już zwijają się spać. Jestem padnięta, ale
wizja naszej nocy poślubnej jeszcze przede mną, więc każę zostać Harry’emu na
20 minut samemu bym mogła się przebrać. Szczypie mnie w tyłek przed tym jak
odchodzę od niego i wysyłam buziaka. Idę z Eleanor i Louisem do pałacyku, gdzie
rozdzielamy się, oni idą do swojego apartamentu, a ja do naszego –
małżeńskiego. Gdy tylko wchodzę z uśmiechem ściągam sukienkę i nakładam
przygotowany komplet bielizny oraz połyskujące szpilki. Upięte włosy, wykonane
przez Ashley, by wcześniej mi nie przeszkadzały rozpuszczam i z uśmiechem
zauważam, że trochę się pokręciły. Nakładam czerwoną szminkę i zamykam się w
drugim pokoju, gdzie zostały przeniesione moje rzeczy. Piszę do Harry’ego
sms-a, że może już przyjść i ma zająć miejsce na łóżku. Nie ruszać niczego.
Sprawdzam, czy reflektor działa i czy muzyka działa. Zaraz dostaję sms-a
zwrotnego.
„Idę.”
Z uśmiechem czytam to jedno słowo i czekam na przyjście mojego
boya. Zamykam się w pokoju obok i słyszę po chwili ciche kroki. Odchrząka i
chyba siada. Mój telefon mruga od wiadomości: „Czekam na ciebie.”
Z uśmiechem odczytuję to i blokuję go, odkładam na półkę. Nakładam
na twarz białą, koronkową maskę, która będzie się pasowała idealnie do białej
bielizny. Biorę głęboki oddech i włączam czerwony reflektor, który pada na dwie
ustawione rury do tańca. Pilotem włączam muzykę, czyli Beyonce – Rocket [LINK]
– jeżeli piosenka się skończy w
trakcie opisów, włącznie od nowa.
Podchodzę do miejsca, gdzie mam zacząć i słyszę rozpoczynającą się
melodię. Jedyne co teraz robię, to w pełni skupiam się, by zapanować nad
stresem i być bardziej zmysłową, niż jestem zazwyczaj.
„Let me sit
this ass/ Pozwól mi usiąść tą pupą
On you/ Na Ciebie
Show you how I feel/ Pokazać Tobie jak się czuję
Let me take this off/ Pozwól mi to zdjąć
Will you watch me/ Będziesz patrzył na mnie?”
Z uśmiechem ocieram się pupą o przedmiot mojego tańca,
czując zimno metalu na nagiej skórze. Dotykam dłońmi swojego ciała, kusząc i
zwracając sobą uwagę. Od początku piosenki stoję do niego tyłem dobrze
wykorzystując to, co On kocha najbardziej we mnie (w sensie fizycznym), czyli
pupę. Eksponuję ją jak najlepiej tylko potrafię, dotykając dłońmi bioder i
sunąc nimi ku górze wykonując przy okazji zmysłowe ruchy biodrami zgodnie z
rytmem.
„Don't take
your eyes/ Nie odwracaj oczu
Don't take your eyes off it/ Nie odwracaj oczu od tego”
„Watch it, babe/ Patrz na to, kochanie
If you like/ Jeśli chcesz
You can touch me baby/ Możesz mnie dotknąć kochanie
Do you/ Chcesz?
Do you wanna touch me baby/ Chcesz mnie dotknąć kochanie?”
„Grab ahold, don't let go/ Chwyć potrzymaj, nie puszczaj tego
Let me know/ Daj mi znać
That you/ Że jesteś
Ready/ Gotowy”
W pierwszym wersie kiwam paluszkiem, żeby rzeczywiście nie odrywał
aby oczu ode mnie, chcę, by mnie dotknął, pragnę tego, a moje ciało, wyraża
swoje błagania czyniąc coraz odważniejsze i bardziej zmysłowe ruchy. Chcę go.
Kocham go. Chcę go. Poczuć jego dotyk, pożądanie, namiętność. Zaraz czy mi się
robi duszno? W trzeciej zwrotce ujmuję w dłonie swoje pośladki i delikatnie je
ściskam, tak jak Jemu zdarza się robić. Heh… Uwielbiam, gdy to robi. Sunę
dłonią po metalowej rurze idąc ku dołowi, wykonuję odrzut włosów do tyłu, a
trzy metry ode mnie słyszę cichy, ale głęboki oddech wciągany przez nos.
„I just wanna
show you now/ Chcę tylko pokazać Tobie teraz
Slow it down/ Zwolnić
Go around/ Okrążyć
You rock hard/ Ty p**przysz ostro
I rock steady/ Ja p**eprzę równomiernie”
„So rock right up to/ Więc p**eprz aż
The side of my mountain/ Dojdziesz mego wzniesienia
Climb until you reach my peak babe, my peak, the peak/ Wspinaj się aż odkryjesz
mój szczyt kochanie, mój szczyt, szczyt”
Wplątuję dłonie w swoje włosy dotykając
i pieszcząc własne ciało delikatnym dotykiem opuszek, ukazuję mu siebie. Może
nie prawdziwą, trochę bardziej niegrzeczniejszą. Łapię dłońmi za dwie rury,
które są od siebie w takim odstępie, bym mogła je złapać równocześnie na
wyciągnięcie ramion. I moja biodra idą w dół, w dół i dół.
„And reach right into the bottom of my fountain/ I
dotrzyj aż do samego dna mej fontanny
I wanna play in your deep end, your deep end, the deep/ Chcę się bawić w twej
głębi, w twej głębi, głębi
Then dip me under / Potem zanurz się we mnie tam”
„Where you can feel my river flowing flow/ gdzie będziesz mógł poczuć mą rzekę
płynącą strumieniem
Hold me 'til I scream for air to breathe/ Trzymaj mnie aż zacznę krzyczeć o
powietrze do oddychania
Don't wash me over until my well runs dry/ Nie obmywaj mnie dopóki dobrze nie
wyschnę
Send all your sins all over me babe, over me/ Wyślij wszystkie swoje grzechy na
mnie kochanie, na mnie”
Czuję
się bajecznie będąc adorowana przez mężczyznę mojego życia. Na swoim ciele
czuję jego wzrok i ten wzrok to dla mnie niekończąca się gęsia skórka. Żaden
inny mężczyzna nie potrafił robić ze mną czegoś takiego samym wzrokiem. A tak a
propos do tej pory nie było kontaktu wzrokowego. Przyciskam się plecami do rury
i kucam i wznoszę się ponownie. Odwracam się przodem do niego.
„I do it like
it's my profession/ Robię to tak jakby było to mą profesją
I gotta make a confession/ Muszę się wyspowiadać
I'm proud of all this bass/ Jestem dumna z tych wszystkich basów
Lemme put it in your face/ Pozwól mi to położyć to na twej twarzy”
„By the way/ Przy okazji
If you need a personal trainer or a therapist/ Jeśli potrzebujesz
profesjonalnego trenera lub terapeuty
I can be a piece of sunshine, inner peace, entertainer/ Mogę być kawałkiem
słońca, wewnętrznym spokojem, artystą
Anything else that you may read between the lines/ I wszystkim co mógłbyś
wyczytać między wersami
You and I create/ Ty i ja tworzymy”
Łapię z nim
kontakt wzrokowy i nie chcę się uśmiechać widząc jego otwarte z wrażenia usta,
cały czas jestem skupiona na tym co robię, na tym, by pokazać mu jeszcze
seksualności. Przenoszę ciężar kucając na jedną nogę i drugą wyciągam, tak by
była prosta sunąc dłonią po niej, potem po biodrach, żebrach, zatrzymując się
na piersiach.
„So rock right
up to/ Więc p**eprz aż
The side of my mountain/ Dojdziesz mego wzniesienia
Climb until you reach my peak babe, my peak, the peak/ Wspinaj się aż odkryjesz
mój szczyt kochanie, mój szczyt, szczyt”
“And reach right into the bottom of my fountain/ I dotrzyj aż do samego dna mej
fontanny
I wanna play in your deep end, your deep end, the deep/ Chcę się bawić w twej
głębi, w twej głębi, głębi
Then dip me under / Potem zanurz się we mnie tam”
“Where you can feel my river flowing flow/ gdzie będziesz mógł poczuć mą rzekę
płynącą strumieniem
Hold me 'til I scream for air to breathe/ Trzymaj mnie aż zacznę krzyczeć o
powietrze do oddychania
Don't wash me over until my well runs dry/ Nie obmywaj mnie dopóki dobrze nie
wyschnę
Send all your sins all over me babe, over me/ Wyślij wszystkie swoje grzechy na
mnie kochanie, na mnie”
Puszczam dwie
rury i wskazuję mu palcem, żeby posunął się w głąb łóżka i ściągnął buty. Nie
odrywając wzroku od moich oczu to czyni i zahipnotyzowany siada na środku
satynowej pościeli. Zsuwam buty i na kolanach wchodzę na łóżko. Siedzący Harry
jest już w połowie leżący i podpiera ciało na łokciach, ma minę jakby był
przerażony, ale wątpię, żeby to było to… Zwyczajnie jest tak podekscytowany i
podniecony, przestaje kontrolować sam siebie, co mnie cieszy. Do tego w końcu
chciałam doprowadzić. Docieram swoim powolnymi ruchami na jego uda i spoglądam
niewinnie na jego przyrodzenie, z kolei, gdy podnoszę wzrok na niego on ogląda
moje ciało w koronkowej bieliźnie. Podnosi wzrok i przygląda się uważnie, moje
kolana suną się wyżej, siadam na jego pasie, na co on lekko przymyka oczy i
zaraz je otwiera, lekko się nachylam nad nim i ciągle nie odrywając wzroku od
niego łapię za pierwszy guzik w koszuli i jeden za drugim odpinam, aż dochodzę
do miejsca, gdzie koszula jest lekko schowana w spodniach, wyszarpuję ją ze
środka, na co jego usta unoszą się w uśmiechu. Odkrywam tors mojego mężczyzny i
delikatnie sunę dłońmi po nim czując, jak ma dreszcze. Odsuwam pupę nieco dalej
na uda, by mieć dostęp do paska i rozporka. Odpinam go pewnie na co Harry świdruje
mnie wzrokiem znacznie pewniej, niż robił to na początku. Unosi biodra do góry
i zsuwam je z jego bioder i pośladków. Schodzę z jego nóg i ściągam mu je. Hazz
chyba myśli, że to już czas na przejście do meritum sprawy, ale hoho… Bardzo
się myli. Siadam na jego udach i pocieram nosem skórę nad gumką od jego nisko
położonych bokserek, słyszę jego oddech i dmucham, czując jeszcze większe
dreszcze, które go dopadają. Jego dłoń chyba chce mnie pospieszyć, bo zaczyna
dotykać moich włosów, ale podnoszę wzrok na niego i szybko rozkładam jego
dłonie w prostej linii, jak miałam w zwyczaju robić kiedyś (chyba na początku naszego
związku). Posłusznie trzyma dłonie wpatrując się na moje piersi ukryte pod
cienką koronką, pożąda ich, pożąda mnie i podziękuje mi za to, co dla niego przygotowałam
- w należyty sposób. Wracam na poprzednie miejsce i składam pocałunki na jego
umięśnionym brzuchu, na wytatuowanym motylu, na moich ulubionych jaskółkach, na
datach narodzin jego rodziców, całuję jego obojczyki, jego dłonie, a następnie
jego szyję, na którą poświęcam mnóstwo czasu, dochodząc do miejsc, które
doprowadzają go do białej gorączki. Dotykam językiem skóry i czuję, jak oddycha
ciężko i dotyka moich ud dłońmi. Sunie ku górze rozpalając we mnie coraz
większe pożądanie. Łapie za moje pośladki i delikatnie je ściska. Obdarzam
pocałunkami jego jabłko Adama, brodę i dochodzę do ust. Zatrzymuję się na nich
i obserwuję, jak kształtne i piękne usta mogę całować do końca moich dni. Jego
usta. Najpiękniejsze na świecie. Kocham Je. Kocham Jego. Całego. Siadam na jego
kroczu i ściągam ze swojej twarzy koronkową maskę. Po czym opuszczam się nisko
na jego klatkę piersiową i umieszczam usta nad jego ustami. Jeden mały
centymetr od nich i patrząc się w jego oczy dotykam ich, by poczuć smak mojego
Harry’ego. Z dotykiem ust znajduję się w innym, lepszym świecie. Pełnym smaku i
wyrazistości. Delikatny pocałunek przekształca się w coraz drapieżniejszy,
pełen seksapilu i miłości. Z uśmiechem przygryzam jego wargę, podczas, gdy jego
dłoń majstruje przy moim staniku, trochę innym niż zazwyczaj, bo zapinanym na
zamek, sunie nim w dół i czuję na piersiach brak ucisku. Ściąga z ramion
ramiączka, a gdy już pozbawia mnie góry bielizny zwija ją w kulkę i odrzuca w
głąb pokoju. Wsuwam język do jego ust, on także i pieści moje podniebienie, na
co ja jeszcze bardziej się w nim zatapiam. Uzależniam. Moja dłoń sunie po jego
torsie w dół i łapię nią przez bokserki przyrodzenia mojego mężczyzny. Ten
oddaje mi prosto w usta przekleństwo, które tylko działa na mnie bardziej.
Pocieram dłonią i jednocześnie namiętne całuję się z nim wzdychając pod wpływem
jego dotyku. Opadam na jego klatkę po kilku dobrych minutach ekscytacji i
podniecenia. I to jest chyba odpowiedni moment, by… Harry zsuwa mi majtki i
ściąga swoje. Siadam na jego nagim kroczu i zamykam oczy, wykonując delikatne
ruchy biodrami. On już nie wytrzymuje i ja to widzę. Podnoszę biodra i nachylam
się nad jego twarzą, gdzie muskam delikatnie jego dolną wargę, łapię za
przyrodzenie i wsuwam je w siebie. Wtedy obydwoje wzdychamy cicho. Usadawiam
się wygodnie i opierając się dłońmi o jego tors, wykonuję kilka ruchów, by
wyczuć wzrastające wewnętrzne ciepło. Zagryzam krwistoczerwone usta w skupieniu
chcąc poczuć wszystko. Ekscytację, pożądanie, a przede wszystkim tego, który
sprawia, że świat staje się piękniejszy. Pochylam się do przodu, gdy to Harry
zaczyna pracować biodrami szybciej i szybciej – rozpoczynając u mnie stan nie
do ogarnięcia. Otwieram delikatnie usta i mruczę z każdym głębokim czuciem.
Jego dłonie dotykają moich piersi, za co prosto do ucha dziękuję mu cichymi
jękami i westchnieniami. Gdy już jest znacznie szybszy, chyba zaczyna się
męczyć, więc to ja przejmuję pałeczkę i znów wykonuję ruchy biodrami, kręcę
trochę pośladkami. Mój Harry wtedy odgarnia mi włosy i obserwuje mnie, bardzo
dokładnie, w jaki sposób doznaję przyjemności i jak ją przeżywam. Zatrzymuje
mnie i przekłada tak, bym była na plecach.
-Mam okazję, żeby trochę popatrzeć…- uśmiecha się i
zatapia twarz w moim biuście, który obdarza milionem pocałunków i dotykiem
pełnym seksualizmu i namiętności. Zaraz po tym wsuwa się we mnie ponownie i
wtedy to nie ma mnie, staję się bezbronna przed własnymi emocjami. Staję się
niewolnicą własnej słabości do Stylesa, który poruszając biodrami otwiera drzwi
do nowego, lepszego świata. Zabawia się moim biustem, co chyba stanowi dla
niego formę dodatkowego podniecenia, bo wówczas przyspiesza i przyspiesza,
sprawiając, że wbijam mu paznokcie tak mocno, że aż jęczy. Otwieram usta, by
móc oddychać, a właściwie łapczywie łapać powietrze. Harry zwalnia i zwalnia,
ale za to czuję go całego w pełnej krasie.
-Coś ci
powiem…- mówi na ucho.
-Co mi
powiesz?- pytam cicho.
-Że ślub był
piękny, ale to, co przygotowałaś jest dla mnie nie do opisania.
Uśmiecham się
i wpijam w jego usta, które całuję bardzo namiętnie – wtedy też Harry znacznie
przyspiesza, więc nasze języki jedynie tylko się muskają delikatnie.
I tak jeszcze
długo… bardzo długo…
(…)
Nie
wiem, która jest godzina, ani to, czy jest już ranek. Grube kotary przysłaniają
ewentualne słońce. Ale nie mam zamiaru wstawać. Poprawiam się jedynie lekko, bo
noga będąca pod nogą Harry’ego trochę zdrętwiała. Nie chcący drapię go
paznokciem, na co mruczy i chowa twarz w mojej szyi. Jego dłonie ściskają moje
piersi, które mnie bolą, ale nie zabiorę mu tej przyjemności (XD). Obracam się
do niego przodem, żeby wtulić się w jego tors. Hazz znów mruczy i przełyka
ślinę. Składam delikatny pocałunek na jednej jaskółce i nogą lekko trącam jego
przyrodzenie. Mruczy ponownie i przysuwa mnie bliżej siebie.
-Nie
śpisz już?- pyta cicho, mając bardzo zachrypnięty głos.
-Przebudziłam
się…- mówię cicho.- Ale ty śpij… Ciało mi trochę zdrętwiało, musiałam zmienić
pozycję.
-Pozycję?-
uśmiecha się głupowato mając wciąż zamknięte oczy.
-Jaaa…
Ty zawsze masz jakieś skojarzenia…- mruczę, na co on otwiera oczy i przerzuca
mnie na plecy, a on sam nade mną góruje.
-Po
takim pokazie umiejętności będę miał jeszcze długo takie skojarzenia
słoneczko…- uśmiecha się i całuje mnie w usta.
-O
to mi chodziło…- mówię z uśmiechem trącając nosem jego nos.
-Ile
czasu takie coś przygotowywałaś?- pyta mnie zakładając kosmyk pokręconych
włosów za ucho.
-2
tygodnie…- uśmiecham się.
-I
wszystko dla mnie…- unosi brew i znów składa całusa na moich ustach.
-Oczywiście,
kotku… Zawsze…- odwzajemniam pocałunek.
Telefon
Harry’ego brzęczy na przyjście wiadomości, on sam zaczyna mruczeć z
niezadowolenia.
-Już
nam zawracają głowę…- marudzi.
-Pomyśl,
że w naszej podróży poślubnej będziemy niezależni… Teraz musimy jeszcze pożegnać
i podziękować gościom, kochanie…- mówię, na co on się lekko uśmiecha.
-Masz
rację, nasza podróż poślubna będzie oderwaniem od rzeczywistości…- uśmiecha się
znacząco.
Sięga
po telefon.
-To
mama…- mówi.-…”Nie chcę Wam przeszkadzać dzieci, ale na dole już są prawie
wszyscy i wiele osób chce niedługo wyjeżdżać”.
-Chyba,
naprawdę musimy wstawać…- mówi, na co uśmiecham się i daję mu szybkiego całusa.
Hazz
wstaje ze mnie, a ja wychodzę z łóżka. Rzucam mu czyste bokserki, a sama
podążam ku mojej walizce, w drugim pokoju. Tam znajduję bieliznę i ją nakładam,
a zaraz po niej sukienkę (No.128). Zmazuję pozostałości makijażu ze wczoraj, a
właściwie sprzed kilku godzin. Nakładam nowy, delikatny, ale przypieczętowuję
go ciemną szminką. Rozczesuję włosy i lekko prostuję końcówki. Harry nakłada
białą koszulę i czarne spodnie, podwija rękawy i siada na łóżku czeka na mnie,
aż będę gotowa. Przygląda się obrączce i uśmiecha się pod nosem. Gdy zapinam
szpilki i narzucam na czoło okulary przeciwsłoneczne, zaraz siadam mu na kolana
i otaczam moimi ramionami jego kark.
-Kocham
Cię, panie Styles…- mówię mu mając 1 cm od jego ust.
-To
ja kocham panią mocniej…- mówi i uśmiecha się szeroko.- Pani Styles…-
odwzajemniam uśmiech i łączę nasze usta w gorącym pocałunku. Łączę nasze języki
i gdy czuję, że Harry zaczyna majstrować przy moich majtkach zaczynam się śmiać
i mówię mu, że musimy iść. Wycieram mu usta od mojej szminki i łapię za dłoń.
Splatamy palce naszych dłoni i zamykamy nasz apartament. Schodzimy na dół i
przechodzimy przez hol, aż w stronę namiotu, gdzie słychać gwar rozmów.
Kelnerzy chodzą od stolika do stolika. Gdy goście nas widzą zaczynają się śmiać
i bić brawa. Zaczynamy się z Hazzą śmiać i siadamy na swoim miejscu. Mój mąż
(jak to brzmi xd) dotyka dłonią mojego uda i jedną dłonią nalewa mi herbaty. Z
uśmiechem cały czas na mnie patrzy i gdy kończy odstawia czajniczek, nadstawia
się, bym dała mu buziaka. Trącam jego nos moim nosem i muskam jego usta.
-Gracie…-
mówi żując grzanki z jajecznicą.
-Hm?-
spoglądam na niego znad mojego talerza pokrytego w sałatkę.
-Ile
możesz sobie wziąć wolnego od pracy?- pyta mnie.
-Trzy
tygodnie na pewno.- mówię.
-Fantastycznie…-
uśmiecha się.
-Pytasz
w kontekście podróży poślubnej?- pytam, na co on kiwa głową.-Kiedy jedziemy?
-Wrócimy
do domu, spakujemy się i lecimy.- uśmiecha się.
-A
nie dowiem się gdzie, prawda?- pytam go, na co on kiwa głową.
-To
musi być niespodzianka…- mówi i daje mi buziaka w policzek.
Widzimy
Silver, która uczesana w koka i ubrana w sukienkę biegnie do nas. Hazz bierze
ją na kolana i całuje delikatne, tak, jakby zaczął ją gilgotać. Rozmawia z
nami, trochę podjada i uśmiecha się cały czas.
-Mamusiu,
a wiesz, że ciocia Lucy będzie miała dzidziusia?- pyta mnie, a Harry otwiera
szeroko oczy, na co ja uśmiecham się ukazując zęby.
-Wiem,
słoneczko, wiem…- mówię jej.
-Ale
fajnie, będę miała z kim się bawić…- mówi Silver obkręcając wokół paluszków
moje włosy.
Uśmiecham
się i biorę jej rączkę w dłoń. Przyglądam się pomalowanym paznokietkom i całuję
ją delikatnie.
-Myszko,
a powiedz mi, czy fajnie by było mieć brata, albo siostrę? Chciałabyś?- pytam
ją, a Harry uśmiecha się do mnie.
Kiwa
głową.
-Ale
wolałabym siostrę…- mówi.-…bo bawiłybyśmy się lalkami…- uśmiecha się, a ja ją
całuję w główkę.
-Myślę, że
da się zrobić…- mruga do mnie okiem Hazz.
Cal
podchodzi i mówi, że chce nam zrobić zdjęcie we trójkę. Tak więc Silver siada
na kolankach taty, a ja przybliżam się do nich. Uśmiechamy się i pamiątka na
całe życie pozostaje.
Do końca
będę pamiętała ten dzień. Kiedy to poślubiłam mężczyznę mojego życia i
rozpoczęłam nowe – stare życie u Jego boku, z myślą, że na zawsze będziemy obok
siebie i… co najważniejsze… będziemy szczęśliwi…We czwórkę :) Albo piątkę? :) Albo szóstkę? :)
****
Jeszcze jeden do końca :)
A ja jako matka i żona płaczę jak bóbr. Bezdźwięcznie.
Moje życie od początku nie zapowiadało się na takie, jakie chciałam mieć.
Śmierć taty, toksyczny związek… Ale potem nagle dostałam człowieka, którego
pokochałam ponad wszystko. Człowieka, który pokazał mi prawdziwą miłość, nie
opierającą się tylko na seksie, ale miłość. 
