Rozdział 81.

*w tym rozdziale będzie dużo urywników*

Rankiem z niesamowicie wspaniałym humorem. Dziś jest bowiem dzień, kiedy się dowiem, czy pod sercem noszę chłopczyka, czy małą księżniczkę. Wszyscy wydzwaniali do mnie od rana, mam na myśli El, mamę, Leigh i Sean’a oraz Lucy, która już o 12:00 ma być na lotnisku. Będąc ubrana w luźny kombinezon umalowałam się i uczesałam swoje puszyste włosy. Zjadłam szybkie śniadanie w restauracji hotelowej, a potem ruszyłam czym prędzej na umówioną wizytę. Parkuję przed kliniką i oświadczam jednej z pielęgniarek, że jestem już gotowa do badań. Nim zabierają mnie na USG, robią mi badania krwi, moczu, sprawdzają ciśnienie i takie tam.

Wreszcie idę do gabinetu doktora. Jest nim mężczyzna w młodym wieku i na mój widok uśmiecha się szeroko.

-Dzień dobry! -wita się ze mną.

-Pani jest z polecenia mojej siostry, Jennifer Keeting.

-Tak.- uśmiecham się.

Doktor czyta mi wszystkie zapiski siostry i pyta mnie o samopoczucie. Najpierw mnie bada, a potem prosi o odsłonięcie brzucha.

-Muszę się najpierw zapytać, co podpowiada intuicja?- pyta mnie oblewając brzuch żelem.

-Chłopiec.

-Sprawdźmy więc…

Od razu słyszę bicie serduszka i jest to dla mnie jak narkotyk. Jest takie równomierne.

-Intuicja tym razem zawiodła…- mówi do mnie lekarz z szerokim uśmiechem.

-Będzie mieć pani córeczkę…

Z moich oczu zaczynają płynąć łzy i śmieję się ze szczęścia.

-Będę mieć malutką córeczkę…

Niesamowite.

Lekarz jest szczęśliwy z powodu mojej reakcji i wypisuje mi recepty z kolejnymi lekami. Gdy tylko dostaje wydruk zdjęcia oraz filmik na płycie siadam na ławce i robię zdjęcia wydruku USG i wysyłam do El, Lucy, Sean’a, Leigh i mamy z podpisem: It’s a Girl.

Zaraz telefon się rozdzwania, a ja pełna radości i uśmiechu, jako oficjalnie przyszła mama małej Styles, wychodzę z kliniki. Nie omija mnie fakt, że paparazzi robią mi zdjęcia. Jestem po prostu szczęśliwa.

Jadę po Lucy na lotnisko. Gdy dziewczyna widzi idzie do mnie powoli. Jest opalona i… rozmazana?

-Co się stało?- pytam, gdy podchodzi do mnie.

-Będziesz mieć córeczkę no!- zaczyna płakać, a ja ją mocno przytulam.

(…)

Wczorajszy dzień przebiegł bardzo miło, bo razem z Lucy cały dzień przesiedziałyśmy w kawiarni na obrzeżach Nowego Jorku. Czytałyśmy sobie nawzajem artykuły z innych gazet o naszych bohaterach. Wystarczyło to, by napisać po 25 innych niż zwykle pytań. Wieczorem dostałam telefon nt. hotelu, gdzie zostały nam wynajęte pokoje, a nie… przepraszam apartament. Hotel Sofitel był naprawdę piękny i od zewnątrz i od środka. Apartament miał trzy duże pokoje: salonik oraz dwie sypialnie z wielkimi łóżkami pełnymi ozdobnych poduszek. W saloniku, jak i w każdej z sypialni był telewizor. Wieczorem poszłyśmy na kolację do restauracji i zrobiłyśmy sobie długi spacer wokół Central Parku. Taką formę odpoczynku preferuję.

(…)

Ostatnie kilka dni spędziłyśmy na sesji i wywiadzie z Justinem Timberlake’em, na który musiałyśmy poświęcić prawie trzy godziny, mężczyzna bardzo nam utrudniał sprawę, bo prawie na każdym pytaniu nawiązywał do zabawnych sytuacji, które sprawiały, że płakałyśmy ze śmiechu. Prosiłyśmy go o choć trochę powagi, ale miał tak wspaniały humor, że nie mogłyśmy tego opisać. Potem następnego dnia sesja, która wyszła naprawdę Ach! Dajcie spokój. Gościu jest tak przystojny, że to w ogóle nie podlega wątpliwości.

Wczoraj skończyłyśmy z kolei wywiad z Pharellem, który opowiadał nam o rozpoczęciu swojej kariery, o Miley Cyrus, która ze słodkiej Hanny Montany stała się skandalistką. Poza tym mówił o swoim duecie z Edem Sheeranem, pytał się nas co sądzimy o nim i czy go znamy, ja powiedziałam, że znam i uważam, że jest wspaniałym wykonawcą. Przyznał mi rację. Nie bardzo chciał się rozpowiadać na temat swojego życia prywatnego, mówił, że po prostu jest szczęśliwy, że jego życie ułożyło się w taki sposób i niczego by nie zmienił, gdyby mógł cofnąć czas. Mężczyzna okazał się zarazem bardzo śmieszny w różnych sytuacjach, gdy opowiadał o kręceniu teledysku do Come And Get it Bae a także do Sing. Jednak gdy pytałyśmy o sprawy życiowe, mówił bardzo mądre rzeczy.

Jego sesja była mega profesjonalna i naprawdę byłam pod wielkim podziwem tego mężczyzny

Mamy wieczór. Właśnie siedzę przy komputerze i przepisuję oraz przerabiam niektóre pytania, które zostały nagrane dyktafonem. W trakcie moje myśli zaprząta po raz dziesiętny tego dnia kędzierzawy chłopak. Wpisuję w wyszukiwarkę DailyMail.com i śledzę artykuł po artykule w poszukiwaniu jakichś ich zdjęć razem. Nie zauważam, kiedy Lucy do mnie podchodzi i zamyka mi klapę laptopa.

-Dobijesz się jeszcze bardziej… Nie możesz się denerwować.- mówi mi Lucy.

Opieram głowę o poduszkę i zamykam oczy.

-Tak bardzo za nim tęsknię.- mówię Lucy.

-Wiem, Gracie… Wiem.

Lucy siada obok i głaszcze mnie po głowie.

-Myślałaś nad imionami?- pyta nagle z uśmiechem na twarzy.

-Myślałam trochę…- odpowiadam po chwili.

Lucy włącza komputer i zapisuje moje zapiski. Po czym włącza notatnik i zapisuje propozycje.

(…)

Z rana boli mnie głowa do takiego stopnia, że nie wiem co robić. Lucy robi mi okłady na czole, ale w mojej głowie słyszę szum i puls w skroniach.

-Nie wiem co się dzieje…- mówię cicho.

-Poleż może dziś… Zresztą i tak mamy dzień wolny.

-Nie mamy…- jęczę.- Przecież musimy pojechać do Amelii…

-Ale to dopiero po południu. Poza tym sama mogę pojechać.

-Nie chcę, chcę być obecna przy wszystkim.

-Grace nawet w stanie takiego bólu? Nie. Nie pozwalam ci.

Zamykam oczy i staram się opanować myśli.

-Rozmawiałaś z Harrym?- pytam.

-Wczoraj tylko.

-Naprawdę?- otwieram oczy, a Lucy nakazuje mi je zamknąć.

-Zadzwonił do mnie, żeby się zapytać co u mnie… i tyle…

Czuję, że moja broda zaczyna drgać.

-Nie płacz…- prosi mnie Lucy łapiąc za dłoń.

-Kocham go. Strasznie go kocham.

-Ale nie możesz tak bardzo zaprzątać sobie nim myśli. Myśl o tym, jak wszelkie nerwy wpływają na małą.

-Masz rację, ale… to jest takie trudne.

-Domyślam się, kochana.

Lucy zmienia mi okład na czole, a ja wzdycham z ulgi.

-Nie ma możliwości, żebyś ze mną jechała dziś tam. Zaraz weźmiesz prysznic bądź kąpiel. I cały dzień odpoczywasz, bez stresu. Bez komputera. Bez telefonu. Konfiskuje ci je.

Otworzyłam buzię z wrażenia i oburzenia.

-A jeśli zobaczę, że korzystasz z jednego albo drugiego to osobiście ci przyrzekam, że w nocy sama będziesz sobie robić okłady, jak zacznie cię boleć głowa.

Lucy uśmiecha się mówiąc, ale wiem, że w duszy mówi poważnie.

(…)

Cały dzień leżę w łóżku. Lucy była na spotkaniu z Amelią, która oceniła naszą pracę naprawdę dobrze. Chwaliła sposób rozmowy z gwiazdami, że nie jesteśmy bezpośrednie, co zauważyła u innych stażystek. Powiedziała, że chce nas zostawić na jeszcze jeden wywiad i sesję. Wieczorem postanowiłyśmy pójść do pobliskiego Starbucksa, aby usiąść i napić się kawy. No… W moim przypadku zielonej herbaty. Wychodzimy z hotelu. Jestem ubrana w luźny kremowy sweter, dookoła szyi mam nałożony czekoladowy komin, a moje nogi zdobią szorty i botki. Trzymam się przedramienia Lucy i idziemy rozmawiając o tym, kim może być sekretna gwiazda, z którą będziemy mieć ostatni wywiad dla GQ.

-A może to Beyonce… Byłoby wspaniale.

-Chciałabym ją poznać.

-Jest fantastyczna.

Otwieram drzwi i wchodzę.

Patrzę się na telefon, gdy czuję, że Lucy staje w miejscu. Spoglądam na nią. Uśmiecha się lekko i macha ręką. Podnoszę wzrok i zaciskam dłoń.

-Chodźmy stąd.- mówi mi i lustruje Kendall od góry do dołu.

Wzrok Harry’ego utkwiony jest we mnie, ale gdy nasze oczy spotykają się odwraca wzrok i płaci za kawę. Kendall za to jest przestraszona, ale z drugiej strony ma satysfakcję z mojej miny i poczucia, że znów szklą mi się oczy, co zawsze było u mnie bardzo widoczne. Świecą się wtedy jak dwie żaróweczki.

Wychodzimy i gdy tylko znikamy z pola widzenia klientów staję w miejscu i oddycham ciężko.

-Co ci jest?- pyta mnie przestraszona Lucy.

Mam wrażenie, jakby mi brakowało powietrza.

-Ja… ja… ja… muszę… usiąść.- siadam na ławce i opieram dłonie o kolana.

Lucy sadza mnie na ławce.

Moje tętno i puls wracają do normy.

-Aż tak bardzo się stresujesz, gdy go widzisz?- pyta mnie, kucając przede mną.

-Ja… Po prostu… Nie mogę znieść faktu, że on jest z nią.- chowam twarz w dłoniach.

-Nie płacz, Gracie…

-Powiedz mi jakbyś się czuła widząc Tylera z inną kobietą…- mówię pociągając nosem.

-Okropnie.

-I tak samo czuję się ja. To jest straszne.

Harry

-Proszę o to państwa kawy.- wręcza nam je sprzedawca.

Kendall ma zaciśniętą szczękę i jest zdenerwowana.

-Znasz tę pannę, która była z tą sukwą?! - syczy, gdy siadamy na krześle.

Otwieram szeroko oczy.

-Nie masz prawa, tak o niej mówić Kendall.- mówię głośniej.

Dziewczyna rozluźnia szczękę, a jej twarz przypomina dojrzałą truskawkę.

-A kto mnie oblał wodą?- mówi marszcząc czoło.

-Ty też ją oblałaś…

-Bronisz jej?!

-Nikogo nie bronię, ani nie obwiniam.

Dziewczyna wdycha powietrze i wydycha.

-A ta panna, to była moja kuzynka, prawdziwa kuzynka. Jest także jej przyjaciółką. Poznała nas ze sobą…

-…no chyba, nie będziesz mi opowiadał historii o tym jak się poznaliście…- mówi zirytowana.

Marszczę czoło.

-Nie wiem, czy mam ochotę pić z tobą tę kawę, wiesz?

Wstaję z miejsca i wychodzę z kawiarni. Gdy odwracam wzrok w prawą stronę moje serce tak bardzo potrzebuje bliskości Grace, która siedzi na ławce z twarzą schowaną w dłoniach. Lucy kuca przed nią i rozmawia. Staję w miejscu i już chcę podejść, gdy Lucy pokazuje mi, żebym nie podchodził. Opuszczam głowę na dół.

Grace

Odprowadzam go wzrokiem do samochodu, którym rusza prędko i odjeżdża. Kendall nagle wylatuje z kawiarni i widzi jedynie odjeżdżający samochód. Nie zwracam na nią uwagi i idę z Lucy do pobliskiej restauracji.

(…)

Leżąc w łóżku przeglądam wiadomości moje i Harry’ego. Znajduję jedną, którą wysłał mi dwa miesiące temu… (tł. Chciałbym po prostu cię przytulić i przypomnieć ci jak unikatowa jesteś). Zrobiłam screena i przycięłam trochę, po czym wstawiłam na IG z podpisem: #TBT*.

Następny dzień miał być dniem wywiadu z kolejną i nasza ostatnią gwiazdą stażu. Amelia poprosiła, abyśmy zjawiły się ok. 10:00, by nam przekazać informacje nt. rozmowy. Nie byłyśmy przygotowane, no prócz stałego zestawu pytań, ale do rozmowy z każdą gwiazdą chciałyśmy się przygotować i poczytać o niej. Ubrałam długą szarą sukienkę i skórzaną kurtkę oraz botki. Póki co na luzie, potem mamy przyjechać już ubrane elegancko. Przyjechał po nas samochód i zawiózł pod siedzibę magazynu.

Weszłyśmy do gabinetu Amelii.

-Moje najlepsze stażystki już są…- nakazała nam usiąść.

-Mówiłaś mi wczoraj o jeszcze jednym wywiadzie.

Kobieta założyła okulary.

-Myślę, że ucieszycie się z wyboru.

Na projektorze na białej ścianie ukazało się zdjęcie One Direction, a moje serce znów zabiło mocniej.

-Co wy na to?- pyta nas Amelia unosząc brew.

-Świetnie…- mówi Lucy z udanym entuzjazmem.

-Ale nie jesteście zadowolone…- mówi Amelia.

-Nie… Czemu? To wspaniale przeprowadzać wywiad z przyjaciółmi.- mówię z trudem klejąc słowa.

-O to mi chodziło.- śmieje się Amelia.

Kobieta drukuje nam papiery, a potem w koszulce podaje nam zestaw pytań, które musimy zadać chłopakom.

-Wywiad macie za dwie godziny.

Krztuszę się śliną…

-Za ile?- dopytuję się.

-No tak za dwie i pół…- mówi spoglądając na zegarek Amelia.- Jeśli wykonacie świetny wywiad i opiszecie sesję tak, że naprawdę spodoba mi się to obiecuję wam, że na nowe miejsca w magazynie będziecie pierwsze.

To jest argument, który przytrzymał mnie przy decyzji wykonania tego wywiadu.

Idąc korytarzem myślę co ubrać najluźniejszego.

-Przecież jak usiądę, to będzie widać brzuch.- naprawdę panikuję.

-W takim razie jedziemy na zakupy.- oznajmia Lucy.

Droga do centrum handlowego mija nam szybko. Już wkrótce buszujemy po sklepach i szukamy odpowiednich ciuchów dla mnie. Wreszcie znajduję idealną sukienkę w Zarze. Jest kremowa, luźna i co najważniejsze, gdy siadam mój brzuszek nie jest widoczny. Dokupuję szpilki. W sklepie z bielizną biorę także zestaw wyszczuplający i Lucy mówi że nie widać różnicy, ale i tak zakładam. Rozczesuję włosy i robię sobie lekki makijaż. Lucy jest bardziej wysztyngowana. Ma na sobie obcisłą sukienkę, a jej blond włosy ma spięte w koka. Robię jej zdjęcie i dziewczyna wysyła je do męża. Po czym ten dzwoni do niej i ma wyrzuty, że ubrała się zbyt seksownie. Poprawia mi to humor. Spoglądam na zestaw pytań i zakreślam te, które zadamy na pewno.

Musimy jechać. Samochód wynajęty dla nas czeka pod hotelem. Sięgam po notatki i torbę, po czym wychodzimy z pokoju.

Jedziemy i od razu kierujemy się do pokoju, gdzie przeprowadzamy wywiady. Amelia prosi mnie na chwilkę do siebie.

-O co chodzi?

-Tu masz jeszcze jedną kartkę. Chciałabym, żeby Harry powiedział trochę o związku z Kendall.

Kiwam głową niemrawo i idę w stronę pokoju.

Ściskam kartkę w prawej dłoni i czuję jej cholerne drżenie. Muszę się skupić i ogarnąć emocje, które mną targają. Słyszę nagle głośny wybuch śmiechu chłopaków i widzę, że roześmiana Lucy wygląda z pokoju.

-Poznacie moją koleżankę…- mówi Lucy i siada na fotelu, wiem, że chłopaki siedzą na kanapie przed nią.

Gdy wchodzę do pokoju zapada grobowa cisza.

Harry

Dopiero teraz zauważam zmianę w niej. Wcześniej widzieliśmy się przelotnie, jednak teraz mam okazję do obejrzenia jej od stóp do głów. Ma na sobie sukienkę do połowy ud, bardzo luźną. Jej nogi wciąż mają charakterystyczne mięśnie, które miała tańcząc. Jednak jej twarz wygląda… hmm… jakby świeciła jasnością i pięknem. Naprawdę wygląda świetnie. Chłopcy rzucają jej się na szyję, a ja witam ją lekkim uśmiechem. To ją peszy i gdy siada zamyka oczy na ułamek sekundy, co oczywiście widzę.

-Nie podejrzewałem, że to wy będziecie przeprowadzać z nami wywiad…- mówi Niall.

-My chyba też.- mówi cicho Grace.

Lucy mówi, żebyśmy zaczęli, żeby mieć z głowy, a potem możemy pogadać. Niall wtrąca jeszcze, że organizuje jutro po sesji urodziny i że je zaprasza. Nie dziwię się, gdy Grace odmawia. Mówi, że jest trochę chora i nie może się forsować.

-Co ci dolega?- dopytuje grzecznie Louis.

-Alergia i mam napady duszności.- mówi.

Lucy po namowach Grace mówi, że przyjdzie. Wreszcie zaczynamy.

-Wydaliście nowy album…- zaczyna Lucy.

-Słuchałyście go?- pyta Liam.

Przeczę.

-Z tego co wiem, wyszedł wczoraj…- mówi Grace.- Ale sądząc po niesamowitym Best Song Ever i Story of My Life. Jestem pewna, że jest wspaniały. Jeszcze dziś postaram się przesłuchać.- zapewnia.

Zadają nam pospolite pytania o trasę.

-W marcu zaczynamy trasę po całym świecie… znów…- mówi Zayn.

Co mnie zaciekawia to fakt, że Grace opuszcza głowę, zaciska szczękę i prawą dłoń. Wykrzywia twarz, jakby miała… płakać?

(…)

-Chłopaki musimy was spytać o wasze związki…- zaczyna Lucy.

-Przecież wiecie jak jest…- śmieje się Louis.

-Ale musimy to zapisać w gazecie.- marudzi Lucy i wszyscy zaczynamy się śmiać.

Chłopaki mówią, jak jest i Lucy zwraca się do mnie.

-A ty Harry? Czy twoja partnerka się zmieniła?

Opuszczam głowę.

-Ostatnio spotykam się z Kendall Jenner. Ale jest moją „przyjaciółką”… Nie zaczynam nowego związku, póki nie otrząsnę się z poprzedniego.- słowa naprawdę trudno przechodzą mi przez gardło.

Grace szepcze coś pod nosem, ale nie słyszę tego.

-Czyli między wami nie ma chemii?- pyta Lucy.- Te wszystkie obiady. Wyjścia. To coś znaczy…

-Nie sądzę, by była między nami chemia. Po prostu dobrze się rozumiemy.

Grace podnosi głowę.

-Teraz się dobrze rozumiecie… Ciekawe. A pamiętasz naszą rozmowę, gdy byłam z nią na spotkaniu i jak zadzwoniłam do ciebie?- mówi odważnie Grace, chodź widzę, że oczy się szklą.

Retrospekcja

Od razu wykręciłam numer do Harry’ego.

Halo?- spytał i na pewno był uśmiechnięty.

Cześć kotku…

Mmmm… Nieźle zaczynasz…

Nie obudziłam cię?

Nie miałem się kłaść dopiero…

To dobrze… Co u ciebie?

Nic takiego, cały dzień spędziłem z The 1975 pisałem z nimi tekst piosenki na ich płytę. A u ciebie?

Zaraz jadę zrobić sobie drugi tatuaż…

Co?

No…- uśmiechnęłam się i ruszyłam z parkingu włączając głośnomówiący.

Gdzie…

A gdzie byś chciał?

Grace… Uważasz, że tatuowanie siebie to dobry pomysł?

A czemu nie? Sam jest wytatuowany i to jest seksowne.

Harry westchnął.

Ja nie lubię jak kobieta jest wytatuowana…

A jeśli kobieta wszystkie tatuaże robi z myślą o tobie?

Zapanowała chwilka ciszy. Stanęłam na światłach, a paparazzi w samochodzie obok robił mi zdjęcia. Osłoniłam twarz dłonią.

Naprawdę? Serduszko jest zrobione z myślą o mnie.

Tak i tatuaż, który będę miała dziś też.

Wiesz, że jesteś najwspanialszą dziewczyną na świecie?

Skoro ty to mówisz, to ci wierzę…

Kocham cię.

Ja też cię kocham…

Ruszyłam z piskiem opon.

Będę kończyła dojeżdżam do domu… A i zapomniałabym powiedzieć.

O czym?

Niedługo może do ciebie dzwonić Kendall Jenner.

Po co?

Żeby się umówić z tobą…

Że co?

Byłam dziś z nią na krótkim spotkaniu i pytała, czy coś do ciebie czuję, a jak jej powiedziałam, że nie. Co oczywiście jest nieprawdą, to była przeszczęśliwa.

Jak ja mam ją spławić…

Wymyśl coś kotku… Ale takiego, że zapamięta, że Harry’ego Stylesa się nie zaprasza, bo on jest Grace Moore, na długo…

Jak ją umiejętnie spławię to co dostanę w zamian…

Dostaniesz ode mnie fantastyczną noc…

Już nie mogę się doczekać…

Ja też.

Kocham cię.

Ja ciebie też.
*******

-Pamiętam…- mówię.

-Zmieńmy temat…- mówi szybko Liam.

-Kto napisał najwięcej tekstów na płycie?- pyta Lucy.

-Ja i Liam…- mówi Louis i strzelają sobie z Liamem żółwika.- Harry także napisał sporo…

-Niall napisał Through The Dark.

-A z jakimi gwiazdami współpracowaliście?

-Ryan Tedder*, Matt Healy, McFly, Kodaline…- mówi Niall.

Grace lekko się uśmiecha. Wiem, że wraca do wspomnień.

-A inspiracje? Skąd czerpaliście pomysły?- pyta Grace.

-Związki.- śmieją się chłopcy.

Grace opuszcza głowę i znów zapada krótka cisza.

Lucy dokańcza wywiad, podczas gdy Grace wsłuchuje się w nasze wypowiedzi. Od czasu do czasu się uśmiecha, gdy któryś z chłopaków bąknie jakiś żart. Po dwóch godzinach kończymy. Dziewczyny dziękują nam za rozmowę i postarają się jak najlepiej ubrać niektóre aspekty w słowa. Po czym po krótkim pożegnaniu Niall proponuje wspólny obiad. Grace i Zayn odchodzą na bok.

Grace

-Coś jest nie tak…- mówi Zayn.

-Wszystko jest nie tak.- mówię.

-Chodź do garderoby.- proponuje mulat.

Idę za nim i gdy jestem w środku. Opieram się o stolik, gdy Zayn siada na kanapie.

-Jesteś na mnie zła?- pyta po chwili ciszy.

Przeczę.

-Wiem, że takie zachowanie było czymś co, widocznie musiało się zdarzyć. Miałeś i masz rację.

-Nie mam racji.- podsumowuje.- W sensie takim, że nie powinienem wtedy przyjść i robić ci wyrzuty z powodu twoich decyzji. To sprawa nie dotyczyła bezpośrednio mnie. Ale… Harry… Nawet nie wiesz jak go to bolało.

-…nie wiesz jak bardzo bolało mnie ukrywanie tego… to była część kontraktu…

Opuszczam głowę i odpycham się od stołu. Siadam obok Zayna.

-Mogę cię o coś zapytać?- pytam nieśmiało.

Mulat kiwa głową.

-Czy ja mam szanse go odzyskać?- wpatruję się w czekoladowe oczy Zayna i czekam na odpowiedź.

Chłopak opuszcza głowę i stara się odpowiedzieć.

-To wie tylko on. Wiem, że tęskni za waszym uczuciem, jednak teraz jest sprawa z Kendall i sam nie wiem.

-On z nią naprawdę tak?

-Grace, gdybym wiedział powiedziałbym ci, ale naprawdę…

-Ok…- wzdycham.

Do środka wpada Lucy z Liamem i Louisem.

-Ups. Przepraszamy.- mówi Liam.

-Ja już idę.

Uśmiecham się do Zayna i wychodzę. Idąc korytarzem upuszczam notatki, które zostają porozrzucane. Przeklinam w myślach i zaczynam je zbierać. Gdy część mam już zebranych z pomieszczenia, gdzie był wywiad wychodzi Harry i podchodzi szybko, by mi pomóc.

-Dam sobie radę…- mówię.

Nic nie odpowiada po prostu zbiera kartki dalej.

Wstaję na równe nogi i odbieram notatki zebranego przez Harry’ego. Gdy kładzie mi kartki na rękach odważam się podnieść wzrok na niego i dokładnie wtedy moje oczy się szklą. Wpatruję się w swoje odbicie w oczach loczka.

-Jak się masz?- pyta cicho.

-Chyba dobrze…- dukam.- A ty?

-Jest ok.

Nie wiem co powiedzieć dalej. Opuszczam głowę.

-Skąd te duszności?- pyta nagle.

-Alergia.- uśmiecham się lekko.

-Nie miałaś alergii…

-Ale od jakiegoś czasu ją mam.

-Jak studia?

-W porządku, zaliczą mi ten rok.

-Fantastycznie.

Uśmiecha się szeroko.

-Harry… Ja…- zaczynam, gdy słyszę: Harry! Gdzie jesteś?

I już mnie nie ma. Głos Kendall sprawia, że dostaję palpitacji serca.

*Ryan Tedder- wokalista zespołu One Republic 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Laski rozdział pojawi się później, bo idę na 50 twarzy Greya w piątek xx.