piątek, 22 kwietnia 2016

Rozdział 146



Jadę prosto z pracy na lotnisko, gdzie Harry ma przylecieć, nie ma ze mną Sil, bo jest z nią Silvia. Gdy widzę go wychodzącego z tunelu, na sercu robi mi się cieplej... Chowam telefon do torebki i wstaję z krzesełka. Widzi mnie i macha, musi iść po walizkę, więc dopiero za kilkanaście sekund będę mogła się do niego przytulić. Wieszam torebkę na ramię, Harry sięga po swoją torbę.
-No chodź do mnie!- mówi głośniej, a ja do niego podbiegam. O dziwo nie łamię kostek na tych piekielnie wysokich szpilkach. Rzucam się w jego ramiona i mocno przytulam, całuję go w policzek, ale dla niego to jest za mało, muska moje usta, zgłębia trochę pocałunek i robi to mocniej. Splatam ręce na jego karku i czuję, jak jego dłonie suną się z kości ogonowej na pośladki. Szybko daję mu buziaka i łapię za rękę.
-Gdzie tak pędzisz?- pyta mnie.
-Muszę zrobić pranie twoich rzeczy, tak się składa, że jutro jedziemy na wakacje.- mówię i właśnie wtedy wkraczamy w strefę paparazzich.
Zasłaniam twarz przed fleszami i przyspieszam tempa, gdy idziemy do samochodu.
-Ja się zastanawiam, jak ty wytrzymujesz na tych szpilkach...- mówi mi, na co chichoczę.
-Jest ekstra, ale robisz mi masaż stóp wieczorem...- mówię.-Kto prowadzi?
-Ty prowadź.- mówi i wsiada po stronie pasażera. Wsiadamy i ruszamy, całą drogę łamię przepisy na drogach.
-Harry przestań się śmiać...- mówię wyprzedzając samochód przed nami.
-Tylko mi potem nie mów, żebym zapłacił mandaty...- mówi.
-Zawsze płacisz moje mandaty...- mówię.- Kto je teraz zapłaci?- pytam, a on chichocze głośniej.
-No kto ty, moja droga. Poprawię pas, bo się boję...- mówi, a ja chichoczę.
Zwalniam trochę i stajemy na światłach.
-Tęskniłam za tobą, kędziorku...- nachylam się, by dostać od niego buziaka. Muska moje usta i uśmiecha się.
-Ja też tęskniłem za tobą, piracie drogowy...- mówi, a ja zaczynam się śmiać. Zielone światło, a ja ruszam z piskiem.
-Ty jesteś niepoważna, Grace...- mówi śmiejąc się.
-Harry wyznam ci moje prawdziwe zamiary.- mówię trąbiąc na samochód, który nie jedzie.- Nasza córka jest u opiekunki, a ja od dwóch tygodni nie uprawiałam seksu i zamierzam to z tobą zrobić, gdy tylko wejdziemy do domu... Rozumiesz?- pytam go.
Patrzy na mnie zszokowany i oniemiały.
-Już nie pisnę słowa.- mówi.
Jedziemy kilka kilometrów, gdy nagle syrena policji rozbrzmiewa za mną.
Przeklinam głośno i zjeżdżam na pobocze. Poprawiam włosy i bluzkę, tak by było mi widać piersi.
-Co ty robisz?- pyta Harry z szeroko otwartymi oczami.
-Ominęłam tak już 14 mandatów.- mówię.- Nie odzywaj się, ani słowem...- mówię cicho, a on unosi brew.
-Nie rób tak, kiedy muszę się łasić przed innym facetem...- mówię. Spoglądam w lusterku i uśmiecham się widząc młodego policjanta.
Otwieram szybę i gdy podchodzi wzdycham cicho. Mężczyzna przedstawia się i prosi o dokumenty.
-Jechałem za panią od 10 km i popełniła pani na tej drodze sporo wykroczeń...- mówi unosząc brew. Cholera wygląda jak model.
-Wiem, wszystko wiem...- mówię opierając łokieć o pustą, przestrzeń, gdzie była szyba...
-Gdzie było tak pani spieszno, mogę wiedzieć?- pyta spoglądając na mój biust.
-Och panie sierżancie...- spoglądam na plakietkę z nazwiskiem.-...Smith...
-Nie mam tytułu sierżanta...- mówi.
-A jaki ma pan tytuł?- pytam.
-Jestem starszym aspirantem...- mówi.
-To oburzające, że jeszcze go pan nie dostał, wszyscy policjanci, którzy do tej pory robili kontrole byli niemili, niekulturalni i chamscy... A pan? Pan jest spokojny, zadaje pytania, kulturalnie i takie osoby, jak pan, panie aspirancie powinny być awansowane szybciej.- mówię z uśmiechem.
-Dziękuję, bardzo pani miła...- mówi.
-Odwdzięczam się tym samym, co uzyskuję od pana...- mówię.
-Dobrze...- facet wraca do rzeczywistości.- Dlaczego pani jechała łamiąc przepisy?
-Gdyby pan wiedział ile ja rzeczy dziś załatwiłam, to jestem pewna, że nawet jako policjant łamałby pan przepisy...- mówię.- Pracuję w modzie, a dokładnie w Vogue'u...- mówię.-Wie pan co to?- pytam.
-Jasne...- mówi.
-Mało mężczyzn wie takie rzeczy...- mówię z uśmiechem, Harry prycha cicho pod nosem.-...Więc organizuję pokaz i zamówiłam 16 sukni, gdy przysyłka miała już zostać dostarczona, okazało się, że kurier pomylił zamówienia i została w Waszyngtonie, musiałam po nie jechać... Potem zepsuły się światła i w wybiegu zrobiła się dziura...- mówię to, co mi ślina na język przyniesie.- Jestem tak potwornie padnięta, że chyba nigdy tak nie byłam...- wzdycham cicho.
-No to rzeczywiście miała pani trudny dzień...- mówi poprawiając czapkę.
-Najtrudniejszy dzień ever...- mówię.
Policjant patrzy na mnie.
-Nie mogę zostawić pani bez kary...- mówi.- To były poważne naruszenia.
-Ja wszystko rozumiem panie władzo...- mówię.-... przyjmę to na otwartą pierś.- mówię, a on automatycznie na ułamek sekundy zniża wzrok na moje dwie koleżanki, którym serio wiele zawdzięczam...
Policjant zniża głowę i patrzy na Harry'ego.
-A pan nie mógł uspokoić koleżanki na drodze?- pyta.
-A poznaje go pan?- pytam.
-Nie, a powinienem?- pyta.
-Tak się pytam...- odpowiadam szybko. -On jest głuchoniemy...- mówię i prawie sama parskam śmiechem. Harry spina twarz i będę musiała mu zapewnić niezłą rozrywkę za to wszystko, obraził się.
-To pani chłopak?- pyta.
-Kuzyn...- mówię.-Przyleciał z Anglii na kilka dni...- mówię.
-Biedny...- mówi Smith.
Mężczyzna wystawia głowę na zewnątrz i spogląda na moje dokumenty.
-Powiem szczerze, że wykroczenia, które pani zrobiła zapłaciłaby pani nawet 5 tys dolarów...- milknie i uśmiecha się lekko do mnie.-Dziś daję pani upomnienie...- mówi, a ja w duszy się uśmiecham, wzdycham teatralnie.
-Naprawdę nie wie pan ile to dla mnie znaczy... Dziękuję panie aspirancie...- mówię.
-Nie ma za co... Proszę starać się nie łamać prawa i uważać na drodze.- mówi i jestem pewna, że to wyklepana formułka.
-Oczywiście, obiecuję z ręką na sercu...- mówię, na co on się żegna i odchodzi.
-Widzisz? Mówiłam... Gracie ma triki...-  się do siebie.
Harry nic nie odpowiada.
-Czemu nic nie mówisz?- pytam go.
-Bo jestem twoim głuchoniemym kuzynem...- mówi. Radiowóz mija nasze auto i jedzie dalej.
-Nie złość się...- mówię mu.- Nie chciałam dostać mandatu...- mówię kładąc dłoń na jego udzie.
-Dawno nie widziałem, żeby ktoś tak z kimś flirtował...- mówi Harry robiąc minę obrażonego dziecka.
-To było ostatni raz...- mówię zbliżając usta do jego ucha.
Moja dłoń przenosi się na krocze H i jeżdżę nią w górę i w dół. Całuję go za uchem, a gdy słyszę nerwowe przełknięcie śliny, uśmiecham się i całuję go raz w szyję po czym ruszam i jadę prosto do domu.
-Jesteś mi winna porządny seks...- mówi Harry wchodząc za mną i zamykając drzwi.
-Zaraz się zrobi...- mówię i idę do sypialni.
-Wracaj tu!- mówi z przedpokoju.
-Czekaj ściągnę rzeczy, bo jeszcze coś się podrze...- mówię.
Z salonu słyszę cichy chichot mojego faceta, z pomieszczenia widzę, że usiadł na kanapie, więc to tam dziś to zrobimy... Poprawiam stanik i rozczesuję włosy, wychodzę z sypialni i wykorzystuję, że siedzi, tak więc siadam mu na kolanach, tak, by mieć twarz z przodu. Całuję go delikatnie wykonując delikatne ruchy biodrami do przodu i do tyłu. Harry łapie za moje pośladki i potwornie mocno je ściska, z moich ust wydostaje się dźwięk jęku. Odpinam pasek od jego spodni i rozpinam rozporek, schodzę z jego kolan i zsuwam jego spodnie z pośladków, łapię za nogawki i odrzucam je daleko, siadam znów na jego pasie i wykonuję na nim kółka biodrami, cały czas patrząc w jego oczy. Po krótkim czasie jest twardy i coraz bardziej podniecony, wykorzystuję to i droczę się z nim. Opiera głowę o zagłówek i stara się zapanować nad oddechem. Całuję jego jabłko Adama i całą szyję, przy okazji unosząc koszulkę do góry. Ściągam mu ją i wpijam się w jego usta z taką żarliwością, że zdrowo przekracza jakiekolwiek poziomy... Harry jęczy mi w usta, żebym ściągnęła majtki. Uśmiecham się, bo chcę, go jeszcze trochę podenerwować.
-Daj mi jeszcze chwilkę...- mówię w usta i robię mocny ruch biodrami.
-O nie.- mówi mi w usta i podnosi mnie. Kładzie na plecach i góruje nade mną.
-No i kto teraz jest górą?- pyta unosząc brew.
-Wciąż ja...- patrzę mu w oczy.-Bo to ja cię doprowadzam do takiego stanu...- dodaję, a on zrywa mi majtki.
Kiedy we mnie wchodzi, nie wiem, jak się zachowywać, bo jest tak potwornie szybki, że brakuje mi tchu, patrzy mi w oczy i wpija mi się w usta.
-Kocham Cię seksoholiczko...- mówi, na co się uśmiecham.
-Dobraliśmy się...- mówię i łapię Hazzę za ramiona, zwalnia i ściąga mi stanik, rzuca go gdzieś. Przyspiesza, a ja wyginam tułów, bo nie jestem zrobić czegoś innego...

(…)
-Moja mama i Robin już jadą…- mówi Harry opierając się o blat w kuchni, ja nalewam sobie wody do szklanki.
-Już?- pytam przerażona.- Muszę się ubrać…- mówię i przechodzę koło Harry’ego, łapie mnie za rękę i przyciąga do siebie. Zaraz czuję, jak wyspa kuchenna wbija mi się w lędźwie.
-Oj kochanie przestań, jadą z lotniska, zdążymy powtórzyć to, co było przed chwilką…- mówi i wpija mi się w usta.
Podoba mi się ten pomysł, ale na pewno nie wybaczyłabym sobie, gdyby mama Hazzy przyjechała, podczas, gdy my bylibyśmy w trakcie zabawy.
-Zrobimy to już tam…- mówię pomiędzy pocałunkami.
-Oszalałaś?- pyta Harry i wsuwa dłoń pod moje stringi.- Zrobimy to dziś w nocy…- mówi.
-Jak twoja mama i Robin będą w pokoju obok?- pytam, a robi mocny ruch biodrami.
-Będziemy bardzo cichutko…- dodaje.
Odpycham go i idę do sypialni.
-Przestań chodzić tak ubrana, jak znów mam na ciebie ochotę…- słyszę z kuchni i sięgam po ciuchy.
Nakładam koszulkę wracając do salonu.
-Może ty też się ubierz…- mówię patrząc na jego nagie ciało jedynie w opiętych bokserkach.
-A co nie podobam ci się tak?- pyta unosząc brew.
-Podobasz, ale nie chcę, by było po nas widać, że uprawialiśmy seks…- mówię ścierając blat i jednocześnie wkładając naczynia do zmywarki.
-Uwielbiam, gdy to mówisz… Tak zmysłowo brzmi w twoich ustach…- mówi łapiąc mnie za biodra, uśmiecham się i zaraz odpycham go.
-Ubierz się…- mówię patrząc na niego.- Proszę cię…
-Za bardzo przeżywasz, że przyjeżdżają…- wzdycha Harry.
-Tak już mam, uwielbiam twoją mamę i mam nadzieję, że w jej oczach jestem ułożoną, kulturalną i miłą dziewczyną…- mówię chowając szklanki do szafki.
-…podczas, gdy to jest nieprawda…- mówi Harry idąc do sypialni.
-Nie jestem taka?- pytam go.
-Kochanie jesteś gorąca, seksowna, ostra i lepiej z tobą nie zadzierać…- mówi, a ja chichoczę i kręcę głową.
-Ale to jak jestem z tobą…- mówię i spoglądam na odbicie w szybie szafek kuchennych, moje włosy to jeden wielki busz, więc idę do łazienki by je rozczesać. Robię sobie warkocza na boku i wracam do kuchni. Tam chowam wysuszone naczynia do szafek, zbieram porozrzucane na stoliku na kawę w salonie magazyny, chowam komputer na półkę i ścieram kurze na bokach kanapy. Ścielę łóżko u nas w sypialni będąc łapana, szczypana i dotykana prawie cały czas. Przecieram zlew w łazience oraz szybko przepłukuję prysznic. Gdy wszystko wygląda naprawdę w miarę rozbrzmiewa dzwonek do drzwi, podążam ku nim i otwieram.
-Dzień dobry…- mówię z uśmiechem.
-Dzień dobry.- odpowiada Anne i wita mnie uściskiem.
-A gdzie jest Robin?- pytam łapiąc za jej walizkę.
Kobieta wzdycha cicho i siada na pufie w przedpokoju, by ściągnąć buty.
-Został wczoraj wezwany do pracy, bo jakiś budynek ma zostać oddany za kilka dni, a nie jest skończony, a on jako kierownik musiał zostać…
-O nie…- mówię.
-Wielka szkoda, mam w pracy urlop dwa razy do roku i nie będziemy mieli kiedy nawet razem pojechać…- mówi cicho i lekko się uśmiecha, gdy Harry idzie ku niej, by się przywitać.
-Cześć Mamo…- mówi i bierze ją w mocny uścisk.
Anne wszystko opowiada nam od początku do końca, mówi, że chciała rezygnować, ale Robin kazał jej jechać, spędzi czas z synem, którego tak rzadko widzi i wnuczką… To był jedyny powód.
-Myślałam, że zamiast Robina pojedzie Gemma, ale niestety praca jej nie pozwala…- mówi sącząc swoją herbatę.
-Tak się dzieje mamo, nie bądź smutna, masz tam wypocząć i nabrać sił…- mówi Harry i całuje ją w czoło.
Anne lekko się uśmiecha i jej uśmiech rośnie bardziej, gdy Hazz wraca do mnie i obejmuje od tyłu.
-Tak się cieszę, że kryzys za wami…- mówi.
Uśmiecham się i spoglądam na twarz ukochanego, który daje mi buziaka w usta.
-Bardzo za nią tęskniłem…- mówi i rozpuszcza mi włosy.
-O nie…- jęczę zabierając mu gumkę do włosów.- Nie tykaj ich…- mówię mu, a on chichocze.
Związuję je i przypomina mi się ważna sprawa.
-Pozwoli pani, że pójdę uprać rzeczy Harry’ego, żeby suszarka zdążyła je wysuszyć…- mówię.
-Pewnie, kochanie idź… Taka rola mamy…- mówi z uśmiechem.
Kiwam głową zgadzając się z nią i idę do sypialni, by wyciągnąć rzeczy mojego faceta. Na wierzchu jest torebka z VS, wzdycham cicho i gdy widzę czerwoną wstążkę odkładam to na półkę. Niosę jego rzeczy do prania i dzwonek do drzwi zwiastuje powrót Silver, która szaleje na widok babci. Jej piski, śmiechy są słyszalne w całym apartamencie. Wykonuję swoją robotę i idę do sypialni, by zacząć pakować siebie samą, potem zajmuję się ciuszkami Silver, która chce mieć swoją walizkę. Chowam część kosmetyków do kosmetyczki i słyszę, jak Sil biegnie do mnie.
-Mamusiu, a ja mogę być z babcią w pokoju?- pyta.
Patrzę na nią.
-Nie wolisz być z mamusią i tatusiem?- pytam ją.
-Grace zgódź się!- krzyczy Harry, a ja dobrze wiem, że spokojnego wieczora nie będzie z tym napalonym mężczyzną.
-Chcę być z babcią, bo babcia czyta mi bajki i śpiewa kołysanki, a wieczorem zawsze mi opowiada, jak tatuś był mały…- mówi.
-Jeśli chcesz, to oczywiście, że się zgadzam…- mówię z uśmiechem i mała w podziękowaniu daje mu buziaka w usta.
-Kocham cię mamusiu…- mówi i ucieka do salonu.
Zbliża się wieczór, robię kolację podczas której dyskutujemy o wyjeździe. To bardzo fajnie, że Anne z nami jedzie, uwielbiam ją, jej poczucie humoru, pogodę ducha i to, że na jej twarzy zawsze jest uśmiech, poza tym Silver i Harry są bardzo szczęśliwi, że babcia i mama będzie z nimi. Wiem, jak Hazzie brakuje jej w trasie… Tak samo jej brakuje Hazzy…
Z uśmiechem odpisuję na sms-a Theresy, która pozdrawia mnie z Londynu, do sypialni, gdzie siedzę wchodzi Harry.
-Idziemy się wykąpać?- pyta opierając się o framugę drzwi.
-Nie, nie idziemy.- mówię.
-Czemu?- odpycha się i podchodzi do mnie.
-Bo twoja mama tu jest...- mówię.
-Chcesz być cnotką, kiedy ona tu jest?- pyta mnie unosząc brew.
-Tę dzisiejszą noc tak, jutro wieczorem będziemy mieć wspólną łazienkę, a mała będzie z twoją mamą, więc wtedy co dzień będziesz miał kąpiele...- mówię szukając olejków.
Harry wzdycha i siada na łóżku.
-Pocałuj mnie...- mówi.
-Nie teraz, widziałeś olejki?- pytam go oglądając się dookoła.
-Są na szafce w łazience...- mówi i łapie mnie za biodra, przyciąga do siebie, tak że na niego spadam.
-Harry...- mówię próbując wstać.
-Teraz cię pocałuję...- mówi poważnie, po czym przechodzi do czynów. Wpija mi się w usta i gdy chcę wstać łapie mnie za dłonie, tak bym nie mogła się wydostać i wstać.
-Harry...- mówię w przerwie na oddech.- Puść...- tylko tyle daję radę powiedzieć, bo znów wpija mi się w usta. Moja dłoń, która stała się wolna, po tym jak Harry wolał dotknąć swoją dłonią mojego policzka, dotyka także jego policzka. Kładzie mnie na plecach na łóżku i góruje nade mną, nie chcę się odrywać od niego, ale mam tyle do zrobienia i do tego rano musimy wstać, by jechać na lotnisko.
-Hazz...- mówię odsuwając usta.-...ja nigdzie nie wyjeżdżam bez ciebie, ok?
-Wiem o tym...- mówi.- Dlaczego tak powiedziałaś?
-Bo całujesz mnie, jakbyś się żegnał...- mówię i daję mu buziaka. On odsuwa się i puszcza mnie.
-Grace?- woła mnie na chwilę, więc się wracam.
-Tak, kochanie?
-Czyli nie będzie wspólnej kąpieli...- mówi robiąc smutną minkę
-Nie dziś...- mówię.
Kąpię Silver, a potem gdy mama H bierze prysznic rozkładam jej kanapę w pokoju. Następny idzie Harry, bo stwierdzam, że muszę odłożyć trochę rzeczy, bo walizka się nie domyka. Kładę Sil do snu i daję jej soczystego buziaka na dobranoc i życzę, żeby się jej śniły wróżki. Uśmiecha się i zasypia.
Mój ukochany wychodzi w samych bokserkach i życzy matce słodkich snów oraz całuje ją na dobranoc. Potem idzie do łóżka, a ja biorę prysznic i zmywam makijaż. Ubieram spodnie od pidżam, które będę miała tu pierwszy raz... Przyrzekam, zawsze śpię w majtkach. Narzucam koszulkę i także życzę Anne dobrej nocy, zanim nawet jednak zdążę zamknąć drzwi od sypialni, Harry unosi się podniesionym głosem: No ty chyba żartujesz z tymi spodniami...- mówi, a ja zaczynam się śmiać.
-Ściągaj je...- mówi poważnie.
-Nie, dziś śpię w nich.- odpowiadam.
Harry odkrywa się i pokazuje, jak to on śpi.
-To co, że ty jesteś tylko w bokserkach, ja dziś śpię tak...- mówię siadając na brzegu łóżka. Nastawiam budzik na 5:00. Będziemy lecieć cały dzień i jeszcze trochę.
-Ściągaj do cholery te portki.- mówi.
-Przestań, twoja mama jest tutaj i nie będę paradować w majtkach.- mówię.
-Ja nie wierzę...- wzdycha Hazz.
Chichoczę i wchodzę pod kołdrę do mojego faceta.
-Ja nie zasnę.- mówi Harry.
-Czemu?- pytam poprawiając poduszkę.
-Bo masz spodnie...- mówi.
-I to ci spędza sen z oczu?- pytam.
-Dokładnie, nie jestem przyzwyczajony do materiału pod kołdrą...- mówi.
Wywracam oczami i wzdycham cicho.
-To się przyzwyczaj...- mówię mu i kładę się do niego tyłem.
-Denerwujesz mnie...- mówi.
-Ty mnie bardziej.- mówię mu i dodaję: Dobranoc.
Hazz zgasza swoją lampkę i przytula mnie od tyłu. Po jakimś czasie mimo, że nie śpię, bardzo się staram... Czuję, jak palce Harry'ego łapią za gumkę od spodni i zsuwa je z moich pośladków.
-Jeżeli mi je ściągniesz to śpisz na balkonie.- mówię.
Harry chichocze mi we włosy.
-Wolę mieć do ciebie dostęp...- mówi.
-Tak, wiem... Ale nie dziś.- mówię i zasypiam.
Rankiem oczywiście spodni nie mam, a dłonie mojego ukochanego są albo na piersiach, albo blisko mojej kobiecości. Zwlekam się z łóżka i narzucam ściągnięte spodnie, Harry przerzuca się na drugi bok, wychodzę z pokoju i widzę, jak mama Hazzy stoi na balkonie. Przechodzę kilka metrów i idę ku niej.
-Nie śpi pani?- pytam.
-Nie, słyszałam twój budzik...- uśmiecha się.
-Obudził panią przez drzwi?- pytam.
-Mam słaby sen... Budzę się i długo nie mogę zasnąć...- mówi.
-Będę robiła kawę, chce pani?- pytam.
-Jasne, pomogę ci zrobić śniadanie.- mówi i razem ze mną wraca do środka.
Rozmawiamy i przygotowujemy jajecznicę na bekonie, Silver wychodzi z misiem ze swojego pokoju.
-Mamusiu, jest ciemno, czemu chodzisz?- pyta podchodząc.
-Bo zaraz lecimy, gdzie są palmy i dużo słoneczka.
-Kiedy?- pyta Sil.
-Niedługo...- odpowiada Anne.
-A ja mogę posiedzieć z wami?- pyta.
-Nie chcesz spać?- pytam ją.
Przeczy.
-To masz super ważne zadanie misiaczku...- mówię.
-Jakie?- pyta.
-Musisz obudzić tatusia...- mówię jej.
-Umiem budzić tatusia...- mówi z uśmiechem.
-To działaj!- mówię, a mała na paluszkach idzie do Harry'ego.
Zalewam kubki kawą, a Anne pyta, gdzie mam talerzyki, pokazuję jej gdzie i nakłada jedzenie. Słyszymy śmiech Silver i zaraz mała wybiega do kuchni z powrotem.
-Udało się?- pytam.
-Tata powiedział, że jak jeszcze raz skoczę mu na brzuszek zje mi nogę…- mówi i pokazuje, że chce usiąść na hokerze.
Harry wychodzi z sypialni, a widok jego włosów, że i ja i Anne zaczynamy się śmiać.
-Jego kręcone włosy pozostają dla mnie nieprawdopodobną zagadką…- mówi Anne podając Silver talerzyk, a ja chichoczę na jej słowa.
-Moja mama nie ma, a tata nie miał kręconych włosów, ja i Sean mamy… On i tak je ścina na krótko, a ja prostuję je. Jak wstaję rano po umyciu głowy to normalnie jak buszmenka…- mówię.
-Nie widziałam cię w takich włosach…- mówi.
-Bo zawsze je prostuję.- mówię słodząc kawę sobie i Harry’emu.
Mój ukochany wychodzi z łazienki i podchodzi najpierw do Sil i daje jej całusa w czoło, potem do mamy i tak samo jak córkę, całuję ją w czoło, a potem do mnie i wpija się w moje usta, potem staje za mną i obejmuje w biodrach, podczas, gdy nalewam mleczko do kubków. Zatapia twarz w moich włosach i delikatnie nas kołysze, czuję delikatne pocałunki na obojczyku.
-Harry jedzmy…- mówię.
Wzdycha cicho.
-Nie dajesz mi dostępu do siebie…- mówi naburmuszony, Anne chichocze, a jej syn zajmuje miejsce koło Sil.
-Jak ci dam dostęp to nie zdążymy na samolot…- mówię, a on uśmiecha się głupawo i bierze do ust jajecznicę. Siadam na blacie i jem swoje.
Zjadam pierwsza i latam po całym apartamencie chowając część rzeczy. Ubieram się związuję włosy w niechlujnego koka i nie maluję się, potem ubieram Sil i zamykam walizkę. Po 30 minutach jesteśmy gotowi do wyjścia. Harry bierze torbę moją i jego, ja biorę torbę Silver i mama Hazzy bierze swoją.
Wkrótce już siedzimy w samolocie i czekamy na odlot. Silver siedzi z babcią, a ja z moim ukochanym, słyszę jak mała rozmawia z babcią. Harry kładzie dłoń na moim udzie i spogląda mi w oczy.
-To będzie super wyjazd…- mówi z uśmiechem.
-Wiem…- odwzajemniam uśmiech i daję mu buziaka.
Pilot startuje, a my rozpoczynamy podróż…

***
Miłego czytania! 😚😚😚

7 komentarzy:

  1. Miłość,miłość , a zaręczyn nie ma :(

    OdpowiedzUsuń
  2. Jestes niesamowita. To najlepsze opowiadanie jakie czytalam . Jest super

    OdpowiedzUsuń
  3. Mam ochote czytac je jeszcze raz od poczatku .Takie jest wspaniale

    OdpowiedzUsuń
  4. Jest mega fajne już nie moge doczekać się kolejnego piątku do kolejnego rozdziału

    OdpowiedzUsuń
  5. Jest mega fajne już nie moge doczekać się kolejnego piątku do kolejnego rozdziału

    OdpowiedzUsuń
  6. Wow najlepszy <3 nic dodać nic ująć, co piątek zakochuje się w tym od nowa <3 :***

    OdpowiedzUsuń
  7. Boze ta akcja z policja smialam sie jak glupia😂😂 swietny

    OdpowiedzUsuń